عفونت قلبی، ورود باکتریها یا مواد دیگر عفونی به قلب و بافتهای اطراف آن است. این عفونت میتواند باعث تخریب و آسیب به اجزای مختلف قلب شود، از جمله صمامهای قلبی که وظیفه کنترل جریان خون را دارند. اگر عفونت قلبی به صمامها آسیب برساند، میتواند منجر به عوارض جدی مانند نارسایی قلبی و کم خونی شود.
آنچه در این مقاله میخوانید
عفونت قلبی چیست؟
عفونت قلبی یک وضعیت پاتولوژیک است که در آن باکتریها یا مواد دیگر عفونی به قلب و بافتهای اطراف آن وارد میشوند و باعث تخریب و آسیب به اجزای مختلف قلب میشوند. این عفونت میتواند تمام قسمتهای قلب را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله صمامهای قلبی که وظیفه کنترل جریان خون را دارند.
عفونت قلبی ممکن است برای مدت طولانی بیتشخیص باقی بماند و در برخی موارد ممکن است علائم خاصی نداشته باشد. اما در صورتی که عفونت به صمامها آسیب برساند، علائمی مانند تب، خستگی غیرمعمول، تنگی نفس، درد در قفسه سینه و تغییرات در ضربان قلب مشاهده میشود.
باکتریها معمولاً از طریق خون به قلب منتقل میشوند و به صمامها یا سایر اجزای قلب متصل میشوند. آنها میتوانند در صمامها و یا در اطراف آنها تشکیل تودههای باکتریایی (باکتریمی) ایجاد کنند که منجر به آسیب و التهاب در منطقه مورد نظر میشوند.
تشخیص و درمان عفونت قلبی ممکن است شامل مصرف آنتیبیوتیکها برای کنترل عفونت و جلوگیری از آسیب بیشتر به قلب، و در برخی موارد، نیاز به جراحی جهت ترمیم صمامها یا حذف بافتهای آسیب دیده باشد. با توجه به اهمیت و شیوع عفونت قلبی، شناخت دقیقتر در مورد علل، علائم و روشهای درمان آن امری ضروری است. با پیگیری منظم و مشورت با پزشکان متخصص، میتوان بهبودی قلبی را تجربه کرده و سلامت قلب خود را حفظ کرد.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
عفونت قلبی چه علائمی دارد؟
علائم عفونت قلبی میتواند متنوع باشد و بستگی به نوع و مکان عفونت دارد. در برخی از موارد، عفونت قلبی بدون علائم خاصی رخ میدهد و تشخیص آن به صورت تصادفی در معاینات پزشکی انجام میشود. اما در سایر موارد، عفونت قلبی ممکن است با علائم و نشانههای زیر همراه باشد:
- تب: یکی از علائم شایع عفونت قلبی، افزایش دمای بدن است. تب ممکن است مداوم یا متناوب باشد و نشانهای از وجود التهاب در قلب یا مناطق اطراف آن باشد.
- خستگی و ضعف غیرمعمول: عفونت قلبی میتواند باعث احساس خستگی، ضعف عمومی و کاهش انرژی شود. این علائم ممکن است به صورت مداوم یا در مواقع فعالیت بیش از حد ظاهر شود.
- تنگی نفس: عفونت قلبی میتواند منجر به تنگی نفس باشد. شخص ممکن است به صورت مداوم یا در مواقع فعالیت شدید دچار تنگی نفس شود. این علائم ممکن است ناشی از آسیب صمامهای قلبی یا تودههای باکتریایی در مناطق قلب باشد.
- درد در قفسه سینه: برخی افراد ممکن است درد یا فشار در قفسه سینه تجربه کنند که میتواند نشانهای از عفونت قلبی باشد. این درد ممکن است به صورت تشدید شده در هنگام تنفس عمیق یا فعالیت بدنی ظاهر شود.
- تغییرات در ضربان قلب: عفونت قلبی میتواند تغییراتی در ضربان قلب ایجاد کند. ضربان قلب ممکن است نامنظم شود، سریع یا ضعیفتر از حالت طبیعی باشد.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، مهم است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام عفونت قلبی میتواند از تشدید عوارض جلوگیری کند و به بهبودی و مدیریت بهتر وضعیت قلبی کمک کند.
انواع عفونت قلبی
عفونتهای قلبی میتوانند در اجزای مختلف قلب ایجاد شوند و بسته به محل عفونت، انواع مختلفی دارند. در زیر، به برخی از انواع عفونتهای قلبی پرداخته شده است:
- عفونت صمامی: در این نوع عفونت، باکتریها به صمامهای قلب وارد میشوند و منجر به التهاب و آسیب در صمامها میشوند. این نوع عفونت ممکن است باعث تشکیل تودههای باکتریایی (باکتریمی) در صمامها شود که منجر به بست شدن یا نقص عملکرد صمامها میشود.
- عفونت عضله قلبی: در این حالت، باکتریها به عضله قلب وارد میشوند و التهاب و آسیب در این منطقه ایجاد میکنند. عفونت عضله قلبی ممکن است باعث کاهش قدرت انقباض قلب و عملکرد ضعیف قلب شود.
- عفونت سیستم عروقی قلب: در این نوع عفونت، باکتریها به سیستم عروقی قلب، شامل شبکه عروقی قلب و عروق کرونری، وارد میشوند. این عفونت ممکن است باعث تشکیل تودههای باکتریایی در عروق قلبی شده و باعث مسدودیت یا تنگی عروق شود که میتواند به عارضه عروقی قلبی مانند آنژین صدری یا حمله قلبی منجر شود.
- عفونت مجاورتی: در برخی موارد، عفونت از مناطق مجاور قلب، مانند عفونتهای دندانی یا عفونتهای ریوی، به قلب گسترش مییابد و عفونت قلبی را ایجاد میکند.
تشخیص نوع عفونت قلبی معمولاً با استفاده از تاریخچه بالینی، معاینه فیزیکی، آزمایشات خون و تصویربرداری قلبی مثل اکوکاردیوگرافی صورت میگیرد. درمان عفونت قلبی ممکن است شامل مصرف آنتیبیوتیکها، جراحی جهت ترمیم صمامها یا حذف بافتهای آسیب دیده و درمان عوارض مرتبط باشد.
برای دریافت اطلاعات دقیقتر و تشخیص صحیح، توصیه میشود به یک پزشک متخصص قلب مراجعه کنید. او میتواند با بررسی و بررسی شرایط شما، نوع عفونت قلبی را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.
علت عفونت قلبی
عفونت قلبی معمولاً به علت ورود باکتریها یا ویروسها به سیستم قلبی بروز میکند. ورود این عوامل عفونتی به قلب میتواند از طریق جراحیهای قلبی، ضایعات صمامی، عفونتهای دندانی، عفونتهای ریوی یا سایر عواملی که باعث شکستگی پوست، تروما یا تزریق مواد خارجی به بدن میشوند، رخ دهد.
در صورتی که باکتریها یا ویروسها وارد خون و سیستم عروقی شوند، میتوانند به قلب منتقل شده و عفونت در محلهای مختلف قلب ایجاد کنند. باکتریها عمدتاً از طریق جراحیهای قلبی، تزریق مواد خارجی به بدن، عفونتهای دندانی یا عفونتهای ریوی به قلب منتقل میشوند. ویروسها نیز میتوانند از طریق خون و سیستم عروقی به قلب منتقل شده و عفونت را ایجاد کنند.
اگرچه بیشتر عفونتهای قلبی ناشی از باکتریها هستند، اما ویروسها هم میتوانند عفونت قلبی را ایجاد کنند. عفونت قلبی میتواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مبتلا به اختلالات قلبی قبلی، صمامهای قلبی دچار ضعف یا آسیب، یا افرادی که از جراحی قلبی گذر کردهاند، رخ میدهد.
اگر علائمی نظیر تب، ضعف عمومی، تنگی نفس، درد قفسه سینه، ضربان نامنظم یا تغییرات در عملکرد قلبی تجربه میکنید، بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید. درمان عفونت قلبی شامل مصرف آنتیبیوتیکها و سایر داروها، مراقبتهای پرستاری و در برخی موارد، جراحی ممکن است.
عوارض عفونت قلبی
عفونت قلبی میتواند به عوارض جدی و در برخی موارد حتی زندگیتهدیدکننده منجر شود. برخی از عوارض مهم عفونت قلبی عبارتند از:
- آسیب صمامهای قلب: در صورتی که باکتریها به صمامهای قلب وارد شوند، میتوانند التهاب و آسیب در این صمامها ایجاد کنند. این عارضه میتواند منجر به تنگی صمامی، نقص عملکرد صمامی، یا حتی نیاز به جراحی تعویض صمام شود.
- ضعف عضله قلب: عفونت عضله قلبی میتواند باعث آسیب به عضله قلب شود و توان انقباضی قلب را کاهش دهد. این موضوع میتواند منجر به عملکرد ضعیف قلب، شکست قلبی و نیاز به مراقبت و درمان مداوم شود.
- آندوکاردیت: عفونت قلبی ممکن است منجر به التهاب آندوکارد (لایه داخلی قلب) شود. این عارضه میتواند باعث تشکیل تودههای باکتریایی (باکتریمی) در دیوارههای قلبی شده و باعث مسدودیت عروق قلبی، سکته قلبی یا حمله قلبی شود.
- عارضه عروقی قلبی: در صورتی که عفونت قلبی باعث تشکیل تودههای باکتریایی در عروق قلبی شود، ممکن است عروق قلبی مسدود شده و باعث عارضه عروقی قلبی شود. این موضوع میتواند منجر به آنژین صدری (درد قفسه سینه)، حمله قلبی یا سایر عوارض جدی قلبی شود.
- عدم عملکرد سایر اعضا: عفونت قلبی میتواند تأثیرات منفی بر روی عملکرد سایر اعضا و سیستمهای بدن، مانند کلیهها، مغز، ریهها و مفاصل داشته باشد. عوارضی مانند کمبود عملکرد کلیه، عفونتهای ریوی مکرر، عوارض عصبی و علائم التهابی در مفاصل ممکن است رخ دهد.
با توجه به جدیت عوارض عفونت قلبی، بسیار مهم است که در صورت تجربه هرگونه علامت یا عارضه مربوط به عفونت قلبی، به یک پزشک متخصص قلب مراجعه کنید. او میتواند تشخیص دقیق بگذارد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند تا عوارض جدی را کاهش دهد و سلامتی قلب شما را حفظ کند.
عفونت قلبی چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص عفونت قلبی باید توسط یک پزشک متخصص قلب انجام شود. در ادامه، به برخی از روشهای تشخیصی عفونت قلبی اشاره میکنیم:
- تاریخچه بیماری و معاینه فیزیکی: پزشک شما ابتدا تاریخچه بیماری شما را جمعآوری میکند و معاینه فیزیکی انجام میدهد. این شامل بررسی علائم و نشانههای مربوط به عفونت قلبی میشود، مانند تب، ضعف عمومی، آریتمی قلبی، تغییرات صدای قلبی و سایر علائم مرتبط.
- آزمایشات خون: آزمایش خون میتواند نشانگر علائم التهابی مانند افزایش تعداد سلولهای سفید خون، افزایش سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR) و افزایش سطح پروتئین C-واکنش (CRP) باشد. آزمایشات خون همچنین میتوانند برای تشخیص عفونت باکتریایی با مشاهده وجود باکتریها در خون (باکتریمی)، استفاده شوند.
- آزمایشات تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی (اکو) و رادیوگرافی قفسه سینه (X-ری) میتوانند به پزشک کمک کنند تا تصویری از قلب و صمامها را بدست آورد. این آزمایشات میتوانند نشان دهنده وجود التهاب، آسیب صمامی، تغییرات در ساختار قلب و عروق قلبی باشند.
- آزمایشات میکروبیولوژی: برای تشخیص نوع عفونت قلبی، نمونههایی مانند خون، سیال مفصلی یا سیال مغزی ممکن است برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده شوند. این آزمایشات میتوانند نشان دهنده وجود باکتریها یا سایر عوامل عفونتزا باشند و در تعیین درمان مناسب نقش دارند.
- آنژیوگرافی: در برخی موارد، آنژیوگرافی میتواند برای تصویربرداری دقیقتر عروق قلبی و تشخیص عفونتهای قلبی در نواحی خاص مورد استفاده قرار گیرد.
در نهایت، پزشک شما بر اساس نتایج این آزمایشات و تشخیص دقیقی که برمبنای آن قرار دادهاست، برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین خواهد کرد. همچنین، توصیه میشود که با پزشک خود درباره هرگونه سوال یا ابهامی که درباره تشخیص یا درمان عفونت قلبی دارید، صحبت کنید.
شما میتوانید به صورت آنلاین درخواست ویزیت داشته باشید از بهترین متخصص قلب.
راه های درمانی عفونت قلبی
درمان عفونت قلبی به وابستگی به نوع و شدت عفونت و نیز وضعیت کلی بیمار متغیر است. در ادامه، به برخی از روشهای درمانی عفونت قلبی اشاره میکنیم:
- داروهای ضدباکتری: در صورتی که عفونت قلبی ناشی از باکتریها باشد، پزشک معمولاً داروهای ضدباکتریایی تجویز میکند. نوع دقیق دارو و مدت زمان درمان بستگی به نوع باکتری و شدت عفونت دارد. ممکن است لازم باشد داروها به صورت وریدی تزریق شوند یا به صورت خوراکی مصرف شوند.
- درمان جراحی: در برخی موارد، عفونت قلبی ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد. این میتواند شامل تعویض صمام قلبی آسیب دیده، کاشت دستگاههای مصنوعی قلبی مانند تقویت کننده قلبی (pacemaker) یا درمان آنژیوگرافی باشد.
- مراقبت پالیاتیو: در برخی موارد، عفونت قلبی ممکن است به حدی پیشرفته باشد که درمان کامل امکانپذیر نباشد. در این موارد، هدف درمان میتواند مراقبت پالیاتیو باشد که بهبود کیفیت زندگی بیمار را به عنوان یک هدف مهم در نظر میگیرد. این شامل کنترل علائم، کاهش درد و تسکین سایر عوارض ممکن است.
- درمان پیشگیرانه: در برخی موارد، افرادی که در معرض عفونت قلبی هستند (مانند افرادی که صمام قلبی ناقص دارند یا سابقه عفونت قلبی دارند) ممکن است نیاز به درمان پیشگیرانه داشته باشند. این شامل تجویز آنتیبیوتیکها قبل از رویدادهای جراحی یا دندانپزشکی است که میتواند عفونت قلبی را جلوگیری کند.
مهم است که درمان عفونت قلبی توسط یک پزشک متخصص قلب هدایت شود. همچنین، همکاری با تیم درمانی و پیروی از دستورات پزشک بسیار اهمیت دارد. برای دریافت توضیحات دقیقتر و درمان مناسب، توصیه میشود با پزشک خود مشاوره کنید.
راه های پیشگیری از عفونت قلبی
به وجود آمدن عفونتهای قلبی میتواند برای سلامتی قلب و عملکرد آن آسیبهای جدی ایجاد کند. بنابراین، پیشگیری از این نوع عفونتها بسیار مهم است. در ادامه، به برخی از راههای پیشگیری از به وجود آمدن عفونتهای قلبی اشاره میکنیم:
- بهداشت دهان و دندان: حفظ بهداشت دهان و دندان میتواند برای جلوگیری از عفونتهای قلبی بسیار موثر باشد. برای این منظور، به صورت منظم و با دقت دندانها را مسواک بزنید، نخ دندان بکار ببرید و به منظور جلوگیری از تراکم باکتریها در دهان، مصرف مواد شیرین کننده باکتریها مانند آب دهان ضدباکتری را در نظر بگیرید.
- پیروی از دستورات پزشک: اگر شما سابقه عفونت قلبی دارید یا در معرض خطر قرار دارید، مهم است که دستورات پزشک خود را رعایت کنید. این شامل مصرف دقیق داروها، پیروی از درمانهای پیشگیرانه قبل از رویدادهای جراحی یا دندانپزشکی و مراجعه به نوبتهای پزشکی منظم برای بررسی وضعیت قلب است.
- جلوگیری از عفونتهای تنفسی: عفونتهای تنفسی میتوانند به قلب منتقل شوند و عفونت قلبی را به وجود آورند. برای جلوگیری از عفونتهای تنفسی، مهم است که دستورات بهداشتی را رعایت کنید، از شستشوی دست منظم استفاده کنید، اجتناب از تماس با افراد مبتلا به عفونت تنفسی داشته باشید و در صورت نیاز از ماسک استفاده کنید.
- واکسیناسیون: واکسیناسیون منظوره و منظم میتواند برای پیشگیری از عفونتهای قلبی مهم باشد. واکسینهایی مانند واکسنهای آنفلوانزا و پنوموکوک میتوانند به شما کمک کنند تا از عفونتهای تنفسی جلوگیری کنید و در نتیجه، عفونت قلبی را کاهش دهید.
- رژیم غذایی سالم: مراقبت از سلامتی قلب نیازمند رژیم غذایی سالم است. مصرف میوهها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی، مواد غذایی کم چرب و کم نمک و محدود کردن مصرف مواد شیرین و چربی اشباع شده میتواند به حفظ سلامتی قلب کمک کند.
مهم است که همواره با پزشک خود مشورت کنید و به توصیههای وی عمل کنید. همچنین، اگر علائمی مانند تب، ضعف، درد قفسه سینه یا تنگی نفس تجربه میکنید، به طور فوری به پزشک خود مراجعه کنید.
عفونت قلبی آیا باعث سکته قلبی می شود؟
بله، عفونت قلبی میتواند عاملی برای بروز سکته قلبی باشد. در واقع، برخی از نوعهای عفونتهای قلبی میتوانند باعث تشدید عملکرد التهابی در دیوارههای عروق قلبی شوند و به تشکیل لختههای خونی در عروق قلبی و در نتیجه سکته قلبی منجر شوند. این نوع عفونتها ممکن است از طریق جراحیهای قلبی، عفونتهای دندانی یا عفونتهای تنفسی به قلب منتقل شوند.
به عنوان مثال، عفونتهایی مانند عفونت صمام قلب، عفونت دیوارههای قلبی (اندوکاردیت) و عفونتهای عروق قلبی (آرتریت) میتوانند به تشکیل لختههای خونی در عروق قلبی و در نتیجه بستن عروق و عدم رساندن خون به قسمتی از قلب وجهی بدهند که سبب سکته قلبی شود.
برای جلوگیری از عفونتهای قلبی و در نتیجه کاهش خطر سکته قلبی، رعایت بهداشت دهان و دندان، پیروی از دستورات پزشک، جلوگیری از عفونتهای تنفسی، و واکسیناسیون منظم میتواند مفید باشد. همچنین، مراقبت از سلامتی قلب از طریق تغذیه سالم، فعالیت بدنی منظم و کاهش فاکتورهای خطر مانند سیگاری بودن و چاقی نیز اهمیت دارد.
عفونت قلبی آیا باعث نارسایی قلبی می شود؟
بله، عفونت قلبی میتواند عاملی برای بروز نارسایی قلبی باشد. در برخی موارد، عفونت قلبی میتواند باعث تشدید التهاب در دیوارههای قلبی شود و عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد، که در نتیجه میتواند به نارسایی قلبی منجر شود.
عفونتهای قلبی مانند عفونت صمام قلب، عفونت دیوارههای قلبی (اندوکاردیت) و عفونتهای عروق قلبی (آرتریت) ممکن است باعث آسیب به ساختارهای داخلی قلب شوند. این آسیب میتواند منجر به ضعف عملکرد صمامهای قلبی، ایجاد نارسایی قلبی و کاهش قدرت قلب در پمپاژ خون شود.
با توجه به اینکه عفونت قلبی میتواند به نارسایی قلبی منجر شود، مهم است که بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید، از تماس با عفونتهای دندانی و تنفسی پیشگیری کنید و در صورت بروز هرگونه علائم عفونت قلبی به پزشک مراجعه کنید. همچنین، رعایت سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم و کاهش فاکتورهای خطر مانند سیگاری بودن و فشار خون بالا نیز میتواند کمک کند تا خطر بروز نارسایی قلبی کاهش یابد.
عوامل خطر عفونت قلبی
عفونت قلبی میتواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در زیر، عوامل خطری که احتمال ابتلا به عفونت قلبی را افزایش میدهند، را توضیح میدهیم:
- سابقه عفونت قلبی: اگر قبلاً عفونت قلبی داشتهاید، خطر ابتلا به عفونت قلبی بعدی بالاتر میرود.
- عفونتهای دندانی: عفونتهای دندانی میتوانند باعث تشدید عفونت قلبی شوند. بعضی از باکتریها که در عفونتهای دندانی وجود دارند، میتوانند به خون وارد شده و سپس به قلب منتقل شوند، باعث عفونت قلبی شوند.
- جراحی قلبی: افرادی که قبلاً جراحی قلبی انجام دادهاند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت قلبی هستند. این افراد ممکن است در مدت زمان بعد از عمل جراحی، به خاطر جای جراحی و ورود آلات به قلب، آسیب دیده باشند.
- دیالیز: افرادی که به دیالیز نیاز دارند، به خاطر اتلاف صفرا و کاهش سیستم ایمنی، در معرض خطر بالاتری برای عفونت قلبی قرار دارند.
- تزریق مواد خارجی: افرادی که مواد خارجی مانند مواد مخدر را تزریق میکنند، به خاطر ریسک عفونت، ممکن است عفونت قلبی داشته باشند.
- عفونتهای عروق قلبی: برخی از عفونتها میتوانند به عروق قلبی نفوذ کنند و عفونتهایی مانند آرتریت قلبی ایجاد کنند. این عفونتها میتوانند به عفونت قلبی کلیه منجر شوند.
- شیشههای خارجی در بدن: اگر در بدن شیشههای خارجی موجود باشند، مانند سوزنهای تزریق، احتمال ورود باکتریها به خون و سپس به قلب وجود دارد.
اگر به هر یک از این عوامل خطر معرض هستید، بهتر است با پزشک خود در مورد راهکارهای پیشگیری و مداخلات مناسب صحبت کنید. همچنین، رعایت بهداشت دهان و دندان، از تماس با عفونتهای دندانی و تنفسی پیشگیری کنید.
نتیجه گیری از مقاله عفونت قلبی
نتیجهگیری اصلی در مورد عفونت قلبی این است که باید از پیشگیری و درمان صحیح آن توجه کنیم. عفونت قلبی میتواند در برخی از موارد جدی و حتی زندگیتهدی کننده باشد. برخی از عوارض جدی عفونت قلبی شامل:
برخی از عوارض جدی عفونت قلبی
- آندوکاردیت: در این حالت، دیوارههای داخلی قلب، که غشاهایی را که قلب را پوشاندهاند تشکیل میدهند، التهاب میکنند. این ممکن است باعث تشکیل ضایعات و خسارات جدی در قلب شود.
- عفونت سوپوراتیو: در این حالت، باکتریها در سوپوراتیو (محل تقاطع بین دیوارههای قلبی) جمع میشوند و باعث التهاب و خراشیدگی آن میشوند. این مشکل میتواند باعث ایجاد چالشهای جدی در عملکرد قلب شود.
- عفونتپیوسته: در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، عفونت قلبی ممکن است به صورت مزمن و پیوسته در قلب ادامه یابد. این موضوع ممکن است منجر به آسیب دائمی به قلب شود و عملکرد قلب را تحت تأثیر قرار دهد.
به منظور پیشگیری از عفونت قلبی، رعایت بهداشت عمومی، بهداشت دهان و دندان و مداخلات درمانی مناسب برای عفونتهای دندانی و دیگر عفونتها بسیار مهم است. همچنین، در صورت بروز علائم مشکوک مانند تب بیدلیل، خستگی غیرمعمول، تنگی نفس، تغییرات در ضربان قلب و درد در قفسه سینه، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
دیدگاه ها