آنژیوپلاستی Angioplasty یک شیوه درمانی است که برای رفع تنگی رگهای خونی بدن مورد استفاده قرار میگیرد؛ رگسازی یا بازسازی رگ، نامهای دیگر آنژیوپلاستی است. این روش عموماً در مواردی مانند آنژین صدری (درد قفسه سینه) و گرفتگی سرخرگ کُرنری قلب به کار میرود، ولی ممکن است در مورد سایر سرخرگها نیز مورد استفاده قرار گیرد.
آنچه در این مقاله میخوانید
آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی یا رگبازسازی یک روش جراحی قلبی و عروقی است که برای بازسازی و گسترش رگهای خونی تنگ و بسته استفاده میشود. در این روش، با استفاده از روشهای مختلف، عروق تنگ و بسته را باز میکنند و فضای بیشتری برای جریان خون فراهم میکنند. هدف اصلی آنژیوپلاستی، بهبود عرقرسانی و تغذیه به قلب و سایر اعضا است.
آنژیوپلاستی به عنوان یک روش غیرجراحی درمانی استفاده میشود و معمولاً با استفاده از تکنیکهای تصویربرداری پیشرفته مانند آنژیوگرافی یا تصویربرداری از رادیوییزمی انجام میشود. در این روش، یک کاتتر کوچک از طریق یک سوراخ کوچک در پوست وارد رگ مورد نظر میشود و به منطقه تنگی رسیده و سپس با استفاده از تکنیکهای خاصی، رگ تنگ را باز میکنند و در صورت لزوم، مشکلاتی مانند توسعه غیرطبیعی رگها یا تخریب سهام عروقی را نیز برطرف میکنند.
آنژیوپلاستی به دلیل روش غیرجراحی بودن و کاهش زمان بستری بیمار، به عنوان یک روش موثر و مدرن برای درمان بیماران با مشکلات عروقی مانند آنژین صدری (درد قفسه سینه) یا ایسکمی قلبی (فشار خون کم به قلب) شناخته شده است. این روش میتواند بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران برای ادامه فعالیتهای روزمره و افزایش طول عمر آنها به ارمغان بیاورد.
هدف اصلی آنژیوپلاستی
هدف اصلی آنژیوپلاستی بهبود علائم و عملکرد بیماران با مشکلات عروقی است. این مشکلات میتوانند شامل آنژین صدری (درد قفسه سینه)، ایسکمی قلبی (فشار خون کم به قلب) و تنگی رگهای دیگر در بدن باشند. با باز کردن و گسترش رگهای تنگ و بسته، جریان خون بهبود مییابد و علائم آنژین کاهش مییابد. به علاوه، با بهبود عرقرسانی و تغذیه به قلب و سایر اعضا، کیفیت زندگی بیماران بهبود مییابد و خطرات مرتبط با مشکلات عروقی کاهش مییابد.
بنابراین، هدف آنژیوپلاستی بهبود عرقرسانی، تغذیه و عملکرد قلب و سایر اعضا است و بهبود کیفیت زندگی بیماران با مشکلات عروقی را هدف قرار میدهد.
روش کار با آنژیوپلاستی
روش کار با آنژیوپلاستی معمولاً شامل مراحل زیر است:
- ارزیابی بالینی: در ابتدا، پزشک اقدام به ارزیابی بالینی بیمار میکند. این شامل جمعآوری سابقه پزشکی، انجام آزمونهای فیزیکی و ارزیابی علائم و علائم بیمار میشود.
- تصویربرداری: پس از ارزیابی بالینی، ممکن است نیاز به تصویربرداری باشد. این میتواند شامل آنژیوگرافی (استفاده از ماده رادیوپاک برای تصویربرداری رگها)، تصویربرداری از رادیوییزمی، اکوکاردیوگرافی (استفاده از امواج صوتی برای تصویربرداری قلب) و سایر تکنیکهای تصویربرداری پیشرفته باشد.
- آمادهسازی: قبل از انجام آنژیوپلاستی، بیمار باید به طور کامل آماده شود. این شامل رعایت رژیم غذایی، قطع داروهای خاص قبل از جراحی و رعایت دستورالعملهای پیشآمادهسازی است.
- جراحی: در این مرحله، پزشک یا جراح قلب-عروقها با استفاده از روشهای غیرجراحی، کاتتر کوچکی را از طریق یک سوراخ کوچک در پوست وارد رگهای مورد نظر میکند. سپس، با استفاده از تکنیکهای خاصی، رگ تنگ را باز میکند و به توسعه غیرطبیعی رگها و تخریب سهام عروقی پرداخته میشود.
- پساعمل: پس از جراحی آنژیوپلاستی، بیمار به یک واحد مراقبت ویژه منتقل میشود تا به طور دقیق نظارت شود. در این مرحله، پزشک مراقبتهای لازم را انجام میدهد و داروهای ضد التهابی و ضد خونگرمی ممکن است تجویز شود.
- بازگشت به خانه و توصیههای پساعمل: پس از ترخیص از بیمارستان، بیمار به خانه برمیگردد و توصیههای پساعمل را دنبال میکند. این شامل استراحت کافی، داروها، رژیم غذایی و توجه به علائم و علائم نامطلوب است.
شما میتوانید به صورت آنلاین درخواست ویزیت داشته باشید از بهترین متخصص قلب.
مهم است بدانید که هر مورد ممکن است بسته به وضعیت بالینی بیمار و توصیه پزشک متفاوت باشد. همچنین، تکنیکها و روشهای آنژیوپلاستی بهطور مداوم در حال بهبود و پیشرفت هستند. بنابراین، همواره مشورت با یک تخصصی قلب و عروقها میتواند بهترین راهنمایی را برای شما فراهم کند.
مراحل آنژیوپلاستی
مراحل آنژیوپلاستی به طور کلی عبارتند از:
- آمادهسازی: قبل از جراحی، بیمار باید به طور کامل آماده شود. این شامل انجام آزمونهای قبل از عمل، ارزیابی عوارض و داروهایی که باید قبل از جراحی قطع شود، میشود.
- بیهوشی: بعضی از آنژیوپلاستیها تحت بیهوشی کلی انجام میشوند، در حالی که برخی دیگر تحت بیهوشی موضعی یا موضعی با تسکین کامل انجام میشوند. تصمیم در مورد نوع بیهوشی بر اساس وضعیت بالینی بیمار، نوع آنژیوپلاستی و توصیه پزشک اتخاذ میشود.
- دسترسی به رگها: در این مرحله، پزشک یک سوراخ کوچک در پوست وارد رگهای مورد نظر میکند. این میتواند از طریق یک کاتتر کوچک یا توسط تزریق مستقیم ماده رادیوپاک باشد.
- راهنمایی با تصویربرداری: پزشک با استفاده از تصاویر تصویربرداری در طول آنژیوپلاستی، به طور دقیق رگها و مناطق تنگ را مشاهده میکند و محلهایی که نیاز به توسعه دارند را تعیین میکند.
- توسعه رگها: پس از مشاهده رگها و مناطق تنگ، پزشک با استفاده از ابزارها و تکنیکهای مناسب، رگها را توسعه میدهد. این شامل استفاده از بالونها، استنتها، لیزر و یا داروهای مخصوص است.
- تعمیر و بازسازی: در برخی موارد، پزشک ممکن است نیاز به تعمیر و بازسازی معیوبی داشته باشد. این میتواند شامل برش و برداشتن تودهها، پاکسازی رگها از لخته خون یا استفاده از تکنیکهای خاص دیگر باشد.
- پساعمل: پس از اتمام آنژیوپلاستی، بیمار به واحد مراقبت ویژه منتقل میشود تا به طور دقیق نظارت شود و عوارض پساعمل مدیریت شود. این شامل استفاده از داروها، کنترل درد، توصیههای رژیم غذایی و فعالیتهای فیزیکی مناسب است.
مراحل بالا توصیفی از روند عمومی آنژیوپلاستی هستند و ممکن است بسته به نوع آنژیوپلاستی و وضعیت بالینی بیمار تغییر کند. همچنین، همواره پیش از اقدام به هر نوع جراحی، مشورت با پزشک تخصصی قلب-عروقها بسیار مهم است.
برای مطالعه بیشتر: آریتمی قلبی: نشانه ها و درمان ضربان نامنظم قلب
عوارض آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی ممکن است به عوارض زیر منجر شود:
- خونریزی: در هر جراحی، خونریزی ممکن است رخ دهد. با این حال، خونریزی بعد از آنژیوپلاستی معمولاً کمی است و به طور عمومی با تزریق مستقیم مواد جامد یا مایع به محل خونریزی کنترل میشود.
- عفونت: عفونت محل جراحی نیز ممکن است رخ دهد، اما با رعایت بهداشت دقیق و مراقبت پس از عمل جراحی، خطر عفونت به حداقل میرسد. در صورت بروز علائم عفونت مانند تورم، درد، قرمزی یا ترشح، باید به پزشک اطلاع داده شود.
- تشکیل لخته خونی: در برخی از موارد، پس از آنژیوپلاستی، لخته خونی ممکن است در رگها شکل بگیرد. این میتواند علائمی مانند درد، تورم، قرمزی، سفید شدن پوست و برگشت ناگهانی در عملکرد عضو مربوطه را ایجاد کند. اگر این علائم رخ داد، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
- آسیب به رگها یا بافتهای اطراف: در صورتی که آنژیوپلاستی به طور نادرست انجام شود، ممکن است بافتهای اطراف یا رگها آسیب ببینند. این ممکن است منجر به التهاب، خونریزی بیشتر یا مشکلات دیگر شود.
- واکنش آلرژیک: در برخی از موارد، بیمار ممکن است به موادی که در آنژیوپلاستی استفاده میشوند، آلرژی داشته باشد. این میتواند منجر به علائمی مانند خارش، قرمزی، تورم، کهیر و ضعف عمومی شود. در صورت بروز این علائم، باید به پزشک معالج اطلاع داده شود.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
نکته مهم: همواره پیش از آنژیوپلاستی، باید به پزشک تخصصی قلب-عروقها مشورت کنید و ریسکها و فواید جراحی را به طور دقیق بررسی کنید.
خطرات دیگر آنژیوپلاستی که ما را تهدید می کند چیست؟
علاوه بر عوارضی که قبلاً ذکر شد، برخی خطرات دیگری نیز میتوانند در آنژیوپلاستی وجود داشته باشند، از جمله:
خطر آسیب به عروق: در هنگام آنژیوپلاستی، عروق ممکن است دچار آسیب شوند، از جمله ترک، تراشه یا تخلیه خون. این میتواند منجر به مشکلات جدی مانند ایجاد لخته خونی، انسداد عروق یا کاهش جریان خون شود.
عوارض آنستزی: آنژیوپلاستی معمولاً تحت بیهوشی انجام میشود و استفاده از مواد آنستزی میتواند عوارضی مانند تهوع، استفراغ، خستگی، سردرد و عدم تعادل را به همراه داشته باشد.
آسیب به بافتهای اطراف: در برخی موارد، آنژیوپلاستی ممکن است باعث آسیب به بافتهای اطراف شود، از جمله عضلات، اعصاب یا ساختارهای مجاور. این ممکن است منجر به درد مزمن، تغییر در حس و عملکرد، و مشکلات حرکتی شود.
عوارض قلبی: در برخی موارد، آنژیوپلاستی ممکن است عوارض قلبی را افزایش دهد، به عنوان مثال برای بیمارانی که مشکلات قلبی موجود دارند. این میتواند شامل درد قفسه سینه، ضربان نامنظم، افزایش فشار خون و حتی حمله قلبی باشد.
نکته مهم: این فقط چند مثال از خطراتی هستند که ممکن است در آنژیوپلاستی وجود داشته باشند. همواره بهتر است قبل از تصمیمگیری برای انجام آنژیوپلاستی، با پزشک خود مشورت کنید و درمورد تمامی خطرات و فواید مرتبط با جراحی مطلع شوید.
انواع روش های آنژیوپلاستی چیست؟
روشهای مختلفی برای انجام آنژیوپلاستی وجود دارد، که بسته به نیاز و شرایط بیمار، پزشک معالج ممکن است یک یا ترکیبی از این روشها را انتخاب کند. برخی از اصلیترین روشهای آنژیوپلاستی عبارتند از:
آنژیوپلاستی بالونی
آنژیوپلاستی بالونی: در این روش، یک بالون کوچک به داخل عروق برش میزند و سپس به آرامی باد میشود تا عروق را گشوده و جریان خون را بهبود دهد. سپس، بالون خالی شده و از عروق خارج میشود.
فرایند آنژیوپلاستی بالونی به صورت زیر است:
- تهیه دسترسی: در ابتدا، پزشک یک دسترسی به عروق برای ورود بالون تهیه میکند. این ممکن است به وسیله انجام یک برش کوچک در منطقه مورد نظر یا از طریق یک سرنگ وارد عروق شود.
- قرار دادن بالون: بعد از تهیه دسترسی، بالون ناخنکاری شده و بر روی یک کاتتر (لوله نازک و انعطافپذیر) قرار میگیرد. سپس کاتتر با انتقال آرام بالون به محل تنگی در عروق، به آنجا هدایت میشود.
- گشودن بالون: وقتی کاتتر به محل تنگی رسید، بالون با دقت و آرامی باد میشود. بالون باد میگیرد تا فشار به دیواره عروق اعمال شود و عروق گشوده شود. این عمل باعث افزایش قطر عروق و بهبود جریان خون میشود.
- خلع بالون: پس از گشوده شدن عروق، بالون خالی شده و با کاتتر از عروق خارج میشود. در این مرحله، عروق به شکلی متناسب با فشار خون طبیعی به حالت اولیه بازمیگردند.
آنژیوپلاستی بالونی به عنوان یک روش کم تهاجمی شناخته میشود، زیرا نیاز به جراحی باز ندارد و از طریق برش کوچک یا سرنگ وارد عروق میشود. این روش معمولاً برای درمان عروق تنگ در مناطقی مانند قلب، عروق کرونر، عروق پایینی و عروق گردن استفاده میشود.
آنژیوپلاستی با استفاده از شبکه متالیکی
آنژیوپلاستی با استفاده از شبکه متالیکی: آنژیوپلاستی با استفاده از شبکه متالیکی یا استنتپلاستی، یک روش درمانی است که در آن از یک شبکه متالیکی به نام استنت برای گشوده کردن عروق استفاده میشود. استنت یک سازه کوچک و لولهای است که به طور دائمی در داخل عروق قرار میگیرد تا آن را گشوده کند و جریان خون را بهبود بخشد.
فرایند آنژیوپلاستی با استفاده از شبکه متالیکی به صورت زیر است:
- تهیه دسترسی: در ابتدا، پزشک یک دسترسی به عروق برای ورود استنت تهیه میکند. این ممکن است به وسیله انجام یک برش کوچک در منطقه مورد نظر یا از طریق یک سرنگ وارد عروق شود.
- قرار دادن استنت: بعد از تهیه دسترسی، استنت به وسیله یک کاتتر (لوله نازک و انعطافپذیر) به محل تنگی در عروق هدایت میشود. استنت به صورت فشرده و بسته قرار دارد.
- گشودن استنت: وقتی استنت به محل تنگی رسید، آن را باز میکنند تا به طور انعطافپذیر در داخل عروق قرار گیرد. استنت سپس به شکل خودگردان خود باز میشود و دیواره عروق را گشوده میکند.
- ثبت استنت: پس از گشوده شدن عروق، استنت در محل خود ثابت میشود. بازویی کوچکی به استنت اعمال میشود تا آن را در محل قرار دهد و جایگزینی دائمی را تضمین کند.
استنتها معمولاً از فلزاتی مانند استیل ضد زنگ یا تیتانیوم ساخته میشوند و برای استفاده در عروق بدن بشر طراحی شدهاند. استنتها به عنوان یک سازه پایدار در عروق باقی میمانند و از تنگی عروق جلوگیری میکنند، بهبود جریان خون را فراهم میکنند و عوارضی مرتبط با تنگی عروق را کاهش میدهند.
آنژیوپلاستی لیزری
آنژیوپلاستی لیزری: آنژیوپلاستی لیزری یک روش درمانی است که در آن از نور لیزر برای گشوده کردن و بهبود جریان خون در عروق استفاده میشود. این روش به عنوان یک روش کم تهاجمی شناخته میشود زیرا نیاز به جراحی باز ندارد و از طریق لیزر به عروق اعمال میشود.
فرایند آنژیوپلاستی لیزری به صورت زیر است:
- تهیه دسترسی: در ابتدا، پزشک یک دسترسی به عروق برای ورود لیزر تهیه میکند. این ممکن است به وسیله انجام یک برش کوچک در منطقه مورد نظر یا از طریق یک سرنگ وارد عروق شود.
- هدایت لیزر: پس از تهیه دسترسی، لیزر به وسیله یک کاتتر (لوله نازک و انعطافپذیر) به محل تنگی در عروق هدایت میشود. نور لیزر به طور مستقیم روی دیواره عروق تمرکز میشود.
- گشودن عروق: لیزر با تولید حرارت، عروق را گشوده میکند. این حرارت باعث تخریب و انعطافپذیری بیشتر دیواره عروق میشود و جریان خون را بهبود میبخشد.
- خلع لیزر: پس از گشوده شدن عروق، لیزر از داخل عروق خارج میشود. در این مرحله، عروق به شکلی متناسب با فشار خون طبیعی به حالت اولیه بازمیگردند.
آنژیوپلاستی لیزری معمولاً برای درمان عروق تنگ در مناطقی مانند قلب، عروق کرونر، عروق پایینی و عروق گردن استفاده میشود. این روش دارای مزایایی مانند عدم نیاز به برش بزرگ، کاهش خطر عوارض جراحی و زمان بهبودی سریعتر است. همچنین، با استفاده از لیزر، امکان دسترسی به مناطق دشوارتر و پیچیده تر در عروق فراهم میشود.
آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی
آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی: آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی یا رادیوفرکانس آبیسیون یک روش درمانی است که از انرژی رادیوفرکانس برای تجزیه عروق تنگ و بهبود جریان خون استفاده میکند. در این روش، انرژی رادیوفرکانس به صورت حرارتی به عروق اعمال میشود تا باعث تخریب و تجزیه تودههای آسیب دیده در دیواره عروق شود.
فرایند آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی عموماً شامل مراحل زیر است:
- تهیه دسترسی: در ابتدا، پزشک یک دسترسی به عروق برای ورود الکترود رادیوفرکانس تهیه میکند. این ممکن است به وسیله انجام یک برش کوچک در منطقه مورد نظر یا از طریق یک سرنگ وارد عروق شود.
- قرار دادن الکترود: پس از تهیه دسترسی، الکترود رادیوفرکانس وارد عروق میشود. الکترود به طور مستقیم روی دیواره عروق قرار میگیرد.
- اعمال رادیوفرکانس: با اعمال انرژی رادیوفرکانس، دیواره عروق گرم میشود و تجزیه میشود. این فرآیند باعث تخریب تودههای آسیب دیده و بازسازی عروق میشود.
- خلع الکترود: پس از اعمال رادیوفرکانس، الکترود از داخل عروق خارج میشود. در این مرحله، عروق به شکلی متناسب با فشار خون طبیعی به حالت اولیه بازمیگردند.
آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی به عنوان یک روش کم تهاجمی شناخته میشود زیرا نیاز به جراحی باز ندارد و از طریق روش غیرتهاجمی به عروق اعمال میشود. این روش معمولاً برای درمان عروق تنگ در مناطق مختلف بدن از جمله قلب، عروق کرونر، عروق پایینی و عروق گردن استفاده میشود. از مزایای آنژیوپلاستی رادیوفرکانسی میتوان به کاهش خطر عوارض جراحی، زمان بهبودی سریعتر و دقت بالا در اعمال رادیوفرکانس اشاره کرد.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
همچنین، روشهای دیگری نیز وجود دارند که ممکن است به صورت ترکیبی با روشهای فوق استفاده شوند. همیشه پزشک معالج شما میتواند بهترین روش را برای شما تعیین کند، با توجه به وضعیت و نیازهای خاص شما.
تفاوت آنژیوگرافی با آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی دو روش متفاوت در حوزه درمانی عروق هستند. در ادامه، تفاوتهای اصلی بین این دو روش را بررسی میکنیم:
تعریف:
- آنژیوگرافی: آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری پزشکی است که با استفاده از تزریق یک ماده حاجز رادیوپاک به عروق، تصاویر رادیوگرافیک از سیستم عروقی بدن بدست میآورد. این روش معمولاً برای تشخیص و تصویربرداری عروق تنگ و نشتی در اعضاء مختلف بدن مورد استفاده قرار میگیرد.
- آنژیوپلاستی: آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که برای توسعه و بازسازی عروق تنگ و ناقص استفاده میشود. این روش، با استفاده از انرژی رادیوفرکانس، عروق تنگ را گرم میکند و تجزیه میکند تا جریان خون بهبود یابد.
هدف:
- آنژیوگرافی: هدف اصلی آنژیوگرافی، تصویربرداری و تشخیص اختلالات عروقی مانند تنگی یا نشتی در عروق است.
- آنژیوپلاستی: هدف اصلی آنژیوپلاستی، توسعه و بازسازی عروق تنگ و ناقص است تا جریان خون بهبود یابد.
روش اعمال:
- آنژیوگرافی: در آنژیوگرافی، یک ماده حاجز رادیوپاک به عروق تزریق میشود و سپس تصاویر رادیوگرافیک از عروق برداشت میشود.
- آنژیوپلاستی: در آنژیوپلاستی، انرژی رادیوفرکانس به عروق اعمال میشود تا باعث تخریب و تجزیه تودههای آسیب دیده در دیواره عروق شود و جریان خون بهبود یابد.
در کل، آنژیوگرافی برای تشخیص و تصویربرداری عروق تنگ و نشتی استفاده میشود، در حالی که آنژیوپلاستی برای توسعه و بازسازی عروق تنگ و ناقص بکار میرود.
مراقبتهای بعد از آنژیوپلاستی
مراقبتهای بعد از آنژیوپلاستی بستگی به نوع و محل انجام این روش و همچنین توصیههای پزشک دارد. اما در کل، در زیر مراقبتهایی که ممکن است پس از آنژیوپلاستی نیاز داشته باشید را بررسی میکنیم:
- پایش و توصیههای پزشکی: پس از آنژیوپلاستی، پزشک شما ممکن است شما را به مدت زمان مشخصی برای پایش و بررسی وضعیت عروق و جریان خون دعوت کند. از ملاقاتهای منظم با پزشک خود پیروی کنید و هرگونه نگرانی یا تغییرات در وضعیت خود را به او اطلاع دهید.
- استراحت و فعالیتهای محدود: پزشک شما ممکن است شما را توصیه کند تا برای مدتی استراحت کنید و فعالیتهای سنگین و ورزشی را محدود کنید. رعایت این توصیهها میتواند به بهبود سریعتر و موثرتر عروق کمک کند.
- مراقبت از بخش درمانی: در صورتی که آنژیوپلاستی در بیمارستان یا مرکز درمانی انجام شده است، مراقبتهای پس از عمل شامل تغییر بانداژ، مراقبت از جراحی، و عملکرد عادی بخش درمانی میشود.
- مصرف داروها: پزشک شما ممکن است داروهایی را تجویز کند تا به بهبود جریان خون و پیشگیری از عوارض ممکن کمک کند. رعایت دستورات مصرف داروها بسیار مهم است و هرگونه عوارض جانبی را به پزشک خود گزارش دهید.
- تغذیه سالم: تغذیه سالم و متعادل برای بهبود جریان خون و حفظ سلامتی عروق بسیار مهم است. مصرف مواد غذایی پر از مواد مغذی، مانند میوهها و سبزیجات، میتواند به بهبود عملکرد عروق کمک کند.
برای مطالعه بیشتر: تغذیه بیماران قلبی: دستورالعملی برای سلامتی پایدار!
در نهایت، توصیه میشود که با پزشک خود در مورد مراقبتهای بعد از آنژیوپلاستی صحبت کنید و همه توصیهها و دستورات را به دقت پیروی کنید. همچنین، در صورتی که هرگونه علائم نگرانکننده یا مشکلات پس از آنژیوپلاستی داشتید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
آنژیوپلاستی قلب چیست؟
آنژیوپلاستی قلب (همچنین به عنوان آنژیوپلاستی عروق کرونری یا آنژیوپلاستی عروق قلبی شناخته میشود) یک روش درمانی است که برای بهبود جریان خون در عروق قلبی استفاده میشود. در این روش، عروقی که به دلیل تراکم یا تنگی به علت تجمع چربی و کلسترول در دیوارههای خود، جریان خون را به قلب محدود میکنند، بازسازی و گشوده میشوند.
آنژیوپلاستی قلب به صورت روشی توسط یک جراح قلب انجام میشود. در این روش، جراح از طریق یک کاتتر وارد عروق قلبی میشود و به محل تنگی یا تراکم در عروق دسترسی پیدا میکند. سپس، با استفاده از یک بالون که در داخل عروق قرار میگیرد، تنگیها و تراکمها در دیوارههای عروق بازگشت داده میشود. این عملیات بهبود جریان خون در عروق قلبی را فراهم میکند و ممکن است علائمی مانند درد قفسه سینه (آنژین صدری) را کاهش دهد.
آنژیوپلاستی قلب به عنوان یک روش غیرجراحی و تهاجمی برای درمان تنگی عروق قلبی استفاده میشود. این روش معمولاً برای بیمارانی که دچار تنگی عروق قلبی هستند، اما وضعیت سلامتیشان به حدی است که از جراحی قلبی استفاده نکنند، مناسب است. همچنین، آنژیوپلاستی قلب ممکن است به عنوان یک روش اضافی در کنار داروها و تغییرات سبک زندگی برای کنترل تنگی عروق قلبی استفاده شود.
شما میتوانید به صورت آنلاین درخواست ویزیت داشته باشید از بهترین متخصص قلب.
مهم است که در مورد نیاز به آنژیوپلاستی قلب، مزایا و محدودیتها، و همچنین پیشبینیها و مراقبتهای بعد از عمل با پزشک خود مشاوره کنید.
