نقص مادرزادی قلب یکی از شایع‌ترین نقص‌های مادرزادی است که در سراسر جهان بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. قلب از طریق یک سیستم پیچیده از شرایین و وریدها برای انتقال خون و اکسیژن به سایر اعضا و بافت‌های بدن مسئول است. اگر قسمت‌های مختلف قلب یا عروق خونی که این عملکرد را انجام می‌دهند به درستی تشکیل نشوند یا عملکرد صحیح خود را انجام ندهند، نقص مادرزادی قلب رخ می‌دهد.
نقص مادرزادی قلب می‌تواند از نقص‌های ساده و مشکلاتی که نیاز به مراقبت و درمان مداوم ندارند، تا نقص‌های جدی و زندگی‌خطر که نیاز به مداخله جراحی یا درمان دارویی فوری دارند، متفاوت باشد. برخی از این نقص‌ها ممکن است در طی زندگی کودک تغییر کنند و نیاز به مراقبت و پیگیری مداوم داشته باشند. در این مقاله، به بررسی علل و عوامل خطر، علائم و عوارض، تشخیص و روش‌های درمان نقص مادرزادی قلب می‌پردازیم. همچنین، نکاتی درباره پیشگیری و مراقبت از افراد مبتلا به این نقص را نیز بررسی خواهیم کرد.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
آنچه در این مقاله می‌خوانید
نقص مادرزادی قلب چیست؟
نقص مادرزادی قلب یک وضعیت است که در زمان تشکیل و توسعه قلب جنین در دوران بارداری رخ می‌دهد. در این وضعیت، قسمت‌های مختلف قلب، شرایط نرمال را برای عملکرد صحیح قلب و گردش خون فراهم نمی‌کنند. این نقص‌ها می‌توانند در قسمت‌های مختلف قلب از جمله دیواره‌های بطنی، دیواره‌های بین دهلیزی، سوپراونتریکولار، سوپراونتریکولار و سایر قسمت‌های قلب شامل شرایط نرمال را تحت تأثیر قرار دهند.
نقص مادرزادی قلب می‌تواند در میزان و شدت متفاوتی رخ دهد. برخی نقص‌ها ممکن است بسیار ساده و بدون نیاز به درمان خاص باشند، در حالی که دیگر نقص‌ها می‌توانند جدی بوده و نیاز به درمان جراحی یا تداخل دیگری داشته باشند. عواملی مانند ژنتیک، عوامل محیطی، عفونت‌ها و مصرف برخی داروها می‌توانند عوامل خطر برای بروز نقص مادرزادی قلب باشند. همچنین، برخی از نقص‌های قلب مادرزادی ممکن است به صورت خودبخودی در فامیل‌ها به ارث برسند.
علائم و عوارض نقص مادرزادی قلب متناسب با نوع و شدت نقص متفاوت است. برخی از علائم می‌توانند شامل آب زدگی سینه، ضعف و خستگی، تنگی نفس، ضربان قلب نامنظم، کاهش رشد و وزن، و آب زدگی روی صورت و لب باشند. برای تشخیص نقص مادرزادی قلب، پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی، رادیوگرافی قفسه سینه و MRI قلب استفاده کند. درمان نقص مادرزادی قلب ممکن است شامل مداخله جراحی، داروها، تنظیم‌کننده‌های قلبی ویژه و مراقبت‌های پزشکی دیگر باشد.
مشاوره و پیگیری توسط یک پزشک متخصص قلب و عروق بسیار مهم است و باید بستگی به نوع و شدت نقص مادرزادی قلب داشته باشد. همچنین، پیشگیری و مراقبت مناسب از افراد مبتلا به نقص مادرزادی قلب نیز بسیار اهمیت دارد.
انواع بیماری های مادرزادی قلب
بیماری های مادرزادی قلب می‌توانند در قسمت‌های مختلف قلب از جمله دیواره‌های بطنی، دیواره‌های بین دهلیزی، سوپراونتریکولار، سوپراونتریکولار و سایر قسمت‌های قلب رخ دهند. در زیر به برخی از انواع بیماری‌های مادرزادی قلب اشاره می‌کنیم:
نقص جدار بین دهلیزی و بطنی
نقص جدار بین دهلیزی و بطنی (Ventricular Septal Defect or VSD) یکی از بیماری‌های قلبی‌مادرزادی است که در آن دیوار بین دو دهلیز و بطن قلب وجود ندارد یا ناکافی است. این نقص می‌تواند باعث مخلوط شدن خون اکسیژن‌دار و بی‌اکسیژن در قلب شود و به عوارضی منجر شود.
در شرایط طبیعی، خون اکسیژن‌دار از طریق دهلیز چپ و بطن چپ به خونرسانی به تمام بدن می‌رود و خون بی‌اکسیژن از طریق دهلیز راست و بطن راست به ریه‌ها برای اکسیژن‌گیری از محیط بیرون هدایت می‌شود. اما در صورت وجود نقص جدار بین دهلیزی و بطنی، خون می‌تواند از طریق شکاف‌ها و شروع به مخلوط شدن در قلب کند. این موضوع می‌تواند به کاهش کیفیت خون اکسیژن‌دار و بی‌اکسیژن منجر شود و در نتیجه عوارضی مانند تنگی نفس، ضعف و خستگی را به همراه داشته باشد.
علائم نقص جدار بین دهلیزی و بطنی ممکن است متفاوت باشد و بستگی به شدت بیماری و نوع نقص داشته باشد. در برخی موارد، علائم این بیماری ممکن است در سنین کودکی ظاهر شود، در حالی که در برخی دیگر، علائم تا دوران بالغی نمایان نمی‌شوند.
تشخیص نقص جدار بین دهلیزی و بطنی بر اساس علائم بالینی، استفاده از ابزارهای تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی و تست‌های تجهیزاتی مانند الکتروکاردیوگرافی (ECG) صورت می‌گیرد. در صورت تشخیص این بیماری، درمان مناسب باید انجام شود که ممکن است شامل داروها، رژیم غذایی خاص و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
اهمیت تشخیص و درمان صحیح نقص جدار بین دهلیزی و بطنی بسیار مهم است تا عوارض جانبی و مشکلات قلبی در آینده کاهش یابد و کیفیت زندگی بیمار بهبود یابد. بنابراین، توصیه می‌شود که در صورت مشاهده هرگونه علامت یا simptom مشکوک، به متخصص قلب و عروق مراجعه نمایید.
نقص سوپراونتریکولار (Supraventricular Defect)
نقص سوپراونتریکولار یک نوع نقص قلبی مادرزادی است که در ساختار دیوار بین دو دهلیز قلب تغییراتی رخ می‌دهد. در شرایط طبیعی، دیوار بین دهلیز راست و چپ قلب کاملاً جدا از یکدیگر است و جریان خون اکسیژن‌دار و بی‌اکسیژن در دو دهلیز جداگانه انجام می‌شود. اما در نقص سوپراونتریکولار، دیوار بین دو دهلیز قلب کاهش یافته یا کاملًا وجود ندارد، که موجب اختلال در جداگانه‌سازی خون اکسیژن‌دار و بی‌اکسیژن می‌شود.
این نقص می‌تواند به صورت متغیری از شدت از یک کاهش کوچک در دیوار بین دو دهلیز تا عدم وجود کامل دیوار بین آنها ایجاد شود. نقص سوپراونتریکولار می‌تواند تنها در دیوار بین دهلیز راست و چپ قلب رخ دهد یا به همراه نقص‌های قلبی دیگری مانند نقص واردشونده آرتری یا نقص واردشونده وریدی همراه باشد.
نقص شریان کرونر (Coronary Artery Defect)
نقص شریان کرونر یک نوع نقص قلبی مادرزادی است که در ساختار شریان‌های کرونر، عروقی که خون را به عضله قلب می‌رسانند، تغییراتی رخ می‌دهد. شریان‌های کرونر مسئول تأمین خون به عضله قلب هستند و در شرایط طبیعی، این عروق باید به طور کامل و به درستی به قلب خون رسانی کنند. اما در نقص شریان کرونر، شکل، سایز یا مسیر این عروق ممکن است تغییر کند که موجب اختلال در رساندن خون به عضله قلب می‌شود.
نقص شریان کرونر می‌تواند به صورت متغیری از شدت از یک تغییر کوچک در مسیر شریان تا بسته شدن کامل یا عدم تشکیل شریان کرونر ایجاد شود. این نقص می‌تواند تنها در یک شریان کرونر رخ دهد یا به همراه نقص‌های دیگری مانند نقص واردشونده آرتری یا نقص واردشونده وریدی همراه باشد.
نقص شریان های ریه (Pulmonary Artery Defect)
نقص شریان‌های ریه یک نوع نقص قلبی مادرزادی است که در ساختار شریان‌های ریه، عروقی که خون از قلب به ریه‌ها منتقل می‌شوند، تغییراتی رخ می‌دهد. شریان‌های ریه مسئول تأمین خون از دهلیز راست قلب به ریه‌ها هستند و در شرایط طبیعی، این عروق باید به طور کامل و به درستی خون را به ریه‌ها انتقال دهند. اما در نقص شریان‌های ریه، شکل، سایز یا مسیر این عروق ممکن است تغییر کند که موجب اختلال در رساندن خون به ریه‌ها می‌شود.
نقص شریان‌های ریه می‌تواند به صورت متغیری از شدت از یک تغییر کوچک در مسیر شریان تا بسته شدن کامل یا عدم تشکیل شریان ریه ایجاد شود. این نقص ممکن است تنها در یک شریان ریه رخ دهد یا به همراه نقص‌های دیگری مانند نقص واردشونده آرتری یا نقص واردشونده وریدی همراه باشد.
شایان ذکر است که هر نوع بیماری مادرزادی قلب نیازمند تشخیص و درمان مناسب است و بهتر است توسط یک پزشک متخصص قلب و عروق مورد بررسی و مراقبت قرار گیرد.
شما می‌توانید به صورت آنلاین درخواست ویزیت داشته باشید از بهترین متخصص قلب.
علائم بیماری مادرزادی قلبی در کودکی چیست؟
بیماری مادرزادی قلبی به مجموعه‌ای از اختلالات قلبی اطلاق می‌شود که از زمان تولد نوزاد وجود دارند. علائم بیماری مادرزادی قلبی ممکن است متنوع و متفاوت باشند و بسته به نوع و شدت نقص قلبی متفاوت باشند. اما برخی از علائم رایج عبارتند از:
- نفس کشیدن سخت (ضربان غیرطبیعی): نوزاد ممکن است نفس کشیدن سخت و خسته‌کننده داشته باشد و نفس‌هایش غیرعادی یا سریع باشد.
- ضعف و خستگی: نوزاد ممکن است در مقایسه با نوزادان دیگر ضعیف و خسته به نظر برسد. او ممکن است در هنگام تغذیه دچار خستگی شود و زودتر از معمول خسته شود.
- نارسایی رشد: نوزاد ممکن است رشد نکافی داشته باشد و وزن آن کمتر از حد معمول باشد.
- آب‌سیاهی (سینوزیس): نوزاد ممکن است پوست و لب‌های آبی یا بنفش رنگ داشته باشد. این علامت نشانه کمبود اکسیژن در بدن است.
- مشکلات تنفسی: نوزاد ممکن است مشکلات تنفسی مانند تنفس سرد، سرفه مزمن، نفس کشیدن سریع و شکمی، یا نفس کشیدن ناهموار داشته باشد.
- عدم راضی بودن در تغذیه: نوزاد ممکن است مشکلاتی در تغذیه داشته باشد و عدم رضایت و اشتها ناچیز داشته باشد.
- علائم دیگر: علائم دیگر می‌توانند شامل تعریق بیش از حد، خستگی و عدم تمایل به فعالیت، ضربان قلب نامنظم، افزایش ضربان قلب، و حتی ضعف عضلات باشند.
به هر حال، برای تشخیص دقیق بیماری مادرزادی قلبی، باید به پزشک متخصص قلب و عروق مراجعه کرده و از آزمون‌های تشخیصی مانند اکوکاردیوگرافی و الکتروکاردیوگرافی بهره برد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند به بهبود پیش‌بینی و کیفیت زندگی نوزاد کمک کند.
برای مطالعه بیشتر:
- انواع بیماری های قلبی و نشانه های آن
- دریچه قلب چیست و انواع دریچه قلب
بیماری های شایع مادرزادی قلبی در نوزادان و بزرگسالان
بیماری‌های قلبی در انواع مختلفی وجود دارند که بسیاری از آنها به وراثت برمی‌گردند. این بیماری‌ها اغلب تأثیری بر دیواره‌ها، دریچه‌ها و رگ‌های خونی قلب افراد دارند. برخی از این بیماری‌ها جدی هستند و نیاز به چندین عمل جراحی و درمان دارند. در ادامه، همه انواع بیماری های قلبی را بررسی خواهیم کرد.
تنه شریانی (بیماری مادرزادی قلبی)
تنه شریانی (Arterial Duct) یا همچنین به عنوان مجرای شریانی باز شده نیز شناخته می‌شود، یک نقص قلبی است که در آن مجرایی که باید پس از تولد بسته شود (مجرای شریانی) باز می‌ماند. این مجرا معمولاً پس از تولد در شرایط طبیعی بسته می‌شود، اما در برخی از افراد، بسته نمی‌شود و باز می‌ماند.
تنه شریانی، مجرایی است که در دوران جنینی بین شریان ریوی و آئورت (شریان بزرگی که خون اکسیژن دار را به تمام بدن می‌رساند) وجود دارد. این مجرا در حالت طبیعی باید پس از تولد بسته شود، زیرا نیازی به جریان خون بین این دو عروق نیست. اما در مواردی که تنه شریانی رخ می‌دهد، این مجرا باز می‌ماند و جریان خون به طور ناطبیعی از آئورت به شریان ریوی انجام می‌شود.
علائم و نشانه‌های تنه شریانی ممکن است شامل ضعف و خستگی، مشکل در تنفس، ناراحتی خوراکی، و ضربان قلب نامنظم باشد. برای تشخیص این نقص، از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی استفاده می‌شود.
درمان تنه شریانی معمولاً شامل جراحی یا فرآیند بسته شدن مجرای باز است. در برخی موارد، از روش‌های تزریق ماده بسته‌کننده به مجرا استفاده می‌شود. درمان به طور معمول با موفقیت انجام می‌شود و پس از آن، بیمار نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق خواهد داشت.
سوراخ در قلب (بیماری مادرزادی قلبی)
سوراخ در قلب، که با نام نقص سپتال شناخته می‌شود، یکی از انواع بیماری های قلبی وراثتی است. در این حالت، دیواره جداکننده بین دو بخش قلب، یعنی دیواره سپتوم، دارای یک یا چند سوراخ است. این سوراخ‌ها می‌توانند در بخش‌های مختلف دیواره سپتوم قرار گیرند، شامل سپتوم بین دو بطن قلب (نقص سپتال ونتریکولار)، بین دو هرم قلب (نقص سپتال آتریال) یا بین بطن و هرم قلب (نقص سپتال آتروونتریکولار) باشند.
این سوراخ‌ها می‌توانند منجر به مختلف مشکلات قلبی شوند، از جمله مختل شدن جریان خون بین بخش‌های قلب، افزایش فشار خون در بخش‌های قلب، کاهش کارایی قلب و مشکلات تنفسی. در بعضی از موارد، سوراخ در قلب به طور خودبخود بسته می‌شود، اما در موارد دیگر، نیاز به عمل جراحی برای تعمیر سوراخ و بازسازی دیواره سپتوم وجود دارد.
تشخیص و درمان سوراخ در قلب توسط تیم پزشکان قلب و عروق صورت می‌گیرد. این شامل انجام آزمون‌های تصویربرداری، مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی، است. در صورت لزوم، عمل جراحی قلب با استفاده از تکنیک‌های مختلفی مانند پچ کردن سوراخ یا استفاده از دستگاه‌های پروتز قلب انجام می‌شود.
مداومت و پیگیری منظم پس از عمل جراحی، به همراه مراقبت‌های پزشکی و توصیه‌های سلامتی، می‌تواند به بهبود و کنترل بهتر وضعیت قلبی فرد کمک کند.
تترالوژی فالوت (بیماری مادرزادی قلبی)
تترالوژی فالوت یکی از نوع‌های نقص‌های قلبی است که در آن چهار نقص قلبی مشکل دارند. این چهار نقص عبارتند از:
- نقص دریچه آئورت: دریچه آئورت مسئول کنترل جریان خون از بطن چپ به سمت آئورت (شریان بزرگی که خون اکسیژن دار را به تمام بدن می‌رساند) است. در تترالوژی فالوت، دریچه آئورت مشکل دارد و نمی‌تواند به خوبی باز شود.
- نقص دریچه پولمونری: دریچه پولمونری مسئول جریان خون از دهلیز راست به بطن راست (به سمت شریان ریوی) است. در تترالوژی فالوت، دریچه پولمونری نیز مشکل دارد و نمی‌تواند به خوبی باز شود.
- نقص وجود یک ورم بین دهلیز‌ها (VSD): VSD یک نقص است که در آن دیواره جداکننده بین دهلیز راست و دهلیز چپ قلب مشکل دارد و حفره‌ای بین دو دهلیز ایجاد می‌شود. این ورم باعث می‌شود که جریان خون به طور ناطبیعی بین دهلیز‌ها و بطن‌ها انجام شود.
- تنگی شریان پولمونری: در تترالوژی فالوت، شریان پولمونری (که خون اکسیژن ندار را از بطن راست به ریه‌ها می‌برد) تنگ شده است. این موجب می‌شود جریان خون به ریه‌ها محدود شود و فشار در بطن راست افزایش یابد.
تشخیص تترالوژی فالوت با استفاده از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان این نقص نیازمند عمل جراحی قلبی است. در عمل جراحی، نقص‌های مختلف قلب تعمیر و بازسازی می‌شوند تا جریان خون به طور طبیعی بتواند انجام شود.
پس از درمان، نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق است. این شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی و ممارسات سلامتی است که به کنترل و بهبود وضعیت قلبی فرد کمک می‌کند.
نقص سپتوم دهلیزی (بیماری مادرزادی قلبی)
نقص سپتوم دهلیزی (ASD) یکی دیگر از انواع بیماری‌های قلبی وراثتی است. در این حالت، دیواره جداکننده بین دو دهلیز قلب دارای یک یا چند سوراخ است. این سوراخ‌ها می‌توانند در بخش‌های مختلف دیواره سپتوم قرار گیرند، مانند سپتوم دهلیزی بین دهلیز چپ و راست قلب.
ASD باعث می‌شود جریان خون از دهلیز چپ به دهلیز راست قلب بیشتر از حد نرمال باشد. این موجب اضافه شدن بار بر قلب می‌شود و ممکن است باعث افزایش حجم قلب و افزایش فشار در بخش‌های قلبی شود. علاوه بر این، اگر ASD بزرگ باشد، می‌تواند به اندازه کافی جریان خون به لوزالمعده ایجاد کند و موجب ایجاد مشکلات تنفسی و کاهش وزن در کودکان شود.
تشخیص نقص سپتوم دهلیزی با استفاده از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی و ایکوکاردیوگرافی ترانستوراسیونال صورت می‌گیرد. درمان نقص سپتوم دهلیزی ممکن است با استفاده از روش‌های غیرجراحی، مانند تزریق گیرنده سپتال، یا با عمل جراحی قلبی انجام شود. در عمل جراحی، سوراخ در دیواره سپتوم با استفاده از پارچه یا پلاک خاصی بسته می‌شود یا با استفاده از دستگاه‌های پروتز قلب تعمیر می‌شود.
پس از درمان، نیاز به پیگیری و مداومت منظم با پزشک قلب و عروق و مراقبت‌های سلامتی است. این شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی و ممارسات سلامتی است که به کنترل و بهبود وضعیت قلبی فرد کمک می‌کند.
نقص دیواره بین بطنی (بیماری مادرزادی قلبی)
نقص دیواره بین بطنی (VSD) یکی از انواع بیماری‌های قلبی است که در آن دیواره جداکننده بین دو بطن قلب دارای سوراخ یا سوراخ‌هایی است. این سوراخ‌ها می‌توانند در بخش‌های مختلف دیواره سپتوم بین بطنی قرار گیرند، مانند سپتوم بین دو بطن (نقص سپتال ونتریکولار).
در VSD، جریان خون از بطن چپ به بطن راست قلب از طریق سوراخ در دیواره سپتوم جریان می‌یابد. این موجب افزایش بار بر قلب می‌شود و ممکن است باعث افزایش فشار در بطن راست قلب و کاهش فشار در بطن چپ قلب شود. این وضعیت می‌تواند منجر به علائمی مانند ضعف، خستگی، کاهش توانایی تمرکز و مشکلات تنفسی شود.
تشخیص نقص دیواره بین بطنی با استفاده از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان VSD ممکن است با استفاده از روش‌های غیرجراحی، مانند تزریق گیرنده سپتال، یا با عمل جراحی قلبی انجام شود. در عمل جراحی، سوراخ در دیواره سپتوم با استفاده از پارچه یا پلاک خاصی بسته می‌شود یا با استفاده از دستگاه‌های پروتز قلب تعمیر می‌شود.
پس از درمان، نیاز به پیگیری و مداومت منظم با پزشک قلب و عروق و مراقبت‌های سلامتی است. این شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی و ممارسات سلامتی است که به کنترل و بهبود وضعیت قلبی فرد کمک می‌کند.
جابجایی شریان های بزرگ (بیماری مادرزادی قلبی)
جابجایی شریان‌های بزرگ (Arterial Transposition) یا همچنین با نام تبادل شریانی شناخته می‌شود، یک نقص قلبی است که در آن، موقعیت شریان‌های بزرگ (شریان ریوی و آئورت) عوض می‌شود. در حالت طبیعی، شریان ریوی خون نیروی اکسیژن‌دار را از قلب به ریه‌ها منتقل می‌کند و آئورت خون اکسیژن‌دار را از قلب به بدن پمپاژ می‌کند. اما در جابجایی شریان‌های بزرگ، این دو شریان به جایگاه‌های عوض می‌شوند.
نتیجه این جابجایی شریان‌ها این است که خون کم اکسیژنی از طریق شریان ریوی به بدن پمپاژ می‌شود و خون اکسیژن‌دار از طریق آئورت به ریه‌ها منتقل می‌شود. این وضعیت باعث می‌شود که بدن نتواند به طور کافی اکسیژن دریافت کند و علائمی مانند ضعف، خستگی، نفس‌کشیدن سخت و آب‌سیاهی (سینوزیس) ظاهر شود.
جابجایی شریان‌های بزرگ نیاز به درمان جراحی دارد. در این جراحی، شریان‌های بزرگ به جایگاه‌های صحیح خود برگردانده می‌شوند تا جریان خون به طور صحیح انجام شود. پس از جراحی، بیمار نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق خواهد داشت.
جابجایی شریان‌های بزرگ یک نقص قلبی پیچیده است و نیاز به تخصص و تجربه پزشکان قلب و عروق دارد. در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، مراجعه به پزشک متخصص قلب و عروق الزامی است.
نقص کامل کانال دهلیزی بطنی (بیماری مادرزادی قلبی)
نقص کامل کانال دهلیزی بطنی (CAVC) یکی از نوع‌های نقص‌های قلبی است که در آن کانالی که باید بین دهلیز و بطن قلب وجود داشته باشد، کاملاً بسته است. در واقع، در CAVC، دیواره جداکننده بین دهلیز و بطن قلب کاملاً عدم تشکیل یافته است و جریان خون بین دهلیز و بطن به صورت غیرطبیعی انجام می‌شود.
این نقص می‌تواند باعث تراکم خون در دهلیز و بطن قلب شود و موجب افزایش فشار در بطن و کاهش فشار در دهلیز قلب شود. این وضعیت منجر به علائمی مانند ضعف، خستگی، کاهش توانایی تمرکز و مشکلات تنفسی می‌شود. همچنین، CAVC می‌تواند باعث شدیدتر شدن علائم نقص‌های قلبی دیگری مانند نقص همبستگی شریانی (AVSD) شود.
تشخیص نقص کامل کانال دهلیزی بطنی با استفاده از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان CAVC نیازمند عمل جراحی قلبی است. در عمل جراحی، کانال بین دهلیز و بطن قلب با استفاده از پارچه یا پلاک خاصی بسته می‌شود و دیواره جداکننده بین دهلیز و بطن با پروتز قلب تعمیر می‌شود.
پس از درمان، نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق است. این شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی و ممارسات سلامتی است که به کنترل و بهبود وضعیت قلبی فرد کمک می‌کند.
برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.
نقص دریچه قلب (بیماری مادرزادی قلبی)
نقص دریچه قلب یکی از انواع بیماری‌های قلبی است که در آن یک یا چند دریچه قلب مشکل دارد و به طور طبیعی نمی‌تواند به خوبی باز و بسته شود. دریچه‌ها در قلب وجود دارند تا جریان خون را به سمت صحیح هدایت کنند و از برگشت آن به عقب جلوگیری کنند.
نقص دریچه قلب ممکن است در دریچه‌های مختلف قلب ایجاد شود، از جمله دریچه میترال (دریچه بین دهلیز چپ و بطن چپ)، دریچه آئورت (دریچه بین بطن چپ و آئورت)، دریچه تریکوسپید (دریچه بین بطن راست و شریان ریوی) و دریچه پولمونری (دریچه بین دهلیز راست و بطن راست) قرار می‌گیرد.
نقص دریچه قلب می‌تواند باعث اختلال در جریان خون، افزایش بار بر قلب یا کاهش جریان خون به اعضای بدن شود. این ممکن است به علائمی مانند خستگی، ضعف، تنگی نفس، سرگیجه، ورم و آریتمی قلبی (نامنظمی ضربان قلب) منجر شود.
تشخیص نقص دریچه قلب با استفاده از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی صورت می‌گیرد. درمان نقص دریچه قلب ممکن است شامل مدیریت سمپتوماتیک (با داروها) یا عمل جراحی باشد. در عمل جراحی، دریچه قلب معیوب تعمیر یا جایگزین می‌شود تا جریان خون به طور طبیعی بتواند انجام شود.
پس از درمان، نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق است. این شامل مصرف داروها، تغییرات در سبک زندگی و ممارسات سلامتی است که به کنترل و بهبود وضعیت قلبی فرد کمک می‌کند.
شما می‌توانید به صورت آنلاین درخواست ویزیت داشته باشید از بهترین متخصص قلب.
مجرای شریانی باز شده (بیماری مادرزادی قلبی)
مجرای شریانی باز شده (PDA) یک نقص قلبی است که در آن، مجرایی که باید پس از تولد بسته شود (مجرای شریانی) باز می‌ماند. این مجرا معمولاً پس از تولد در شرایط طبیعی بسته می‌شود، اما در برخی از افراد، بسته نمی‌شود و باز می‌ماند.
مجرای شریانی، مجرایی است که در دوران جنینی بین شریان ریوی و آئورت (شریان بزرگی که خون اکسیژن دار را به تمام بدن می‌رساند) وجود دارد. این مجرا در حالت طبیعی باید پس از تولد بسته شود، زیرا نیازی به جریان خون بین این دو عروق نیست. اما در مواردی که PDA رخ می‌دهد، مجرای شریانی باز می‌ماند و جریان خون به طور ناطبیعی از آئورت به شریان ریوی انجام می‌شود.
علائم و نشانه‌های PDA ممکن است شامل ضعف و خستگی، مشکل در تنفس، ناراحتی خوراکی، و ضربان قلب نامنظم باشد. برای تشخیص این نقص، از آزمون‌های تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی استفاده می‌شود.
درمان PDA معمولاً شامل جراحی یا فرآیند بسته شدن مجرای باز است. در برخی موارد، از روش‌های تزریق ماده بسته‌کننده به مجرا استفاده می‌شود. درمان به طور معمول با موفقیت انجام می‌شود و پس از آن، بیمار نیاز به پیگیری و مراقبت‌های سلامتی منظم با پزشک قلب و عروق خواهد داشت.
برای مطالعه بیشتر:
