مجله ایران قلب

عمل قلب باز یکی از روش‌های جراحی پیشرفته است که برای درمان مشکلات قلبی جدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرایند جراحی که در آن قفسه سینه باز می‌شود و قلب برای دسترسی به عروق و ستون فعالیت‌های عروقی توقف می‌یابد، باعث امکان انجام تعمیرات و ترمیم‌های حیاتی در قلب می‌شود.

عمل قلب باز به عنوان یکی از جراحی‌های پیشرفته و حساس، نیازمند تیم پزشکی متخصص و تجهیزات پزشکی پیشرفته است. این روش جراحی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا قلب به عنوان مرکز اصلی گردش خون و عملکرد اصلی بدن، نیاز به عملکرد صحیح و سالم دارد.

در این مقاله، به بررسی جزئیات عمل قلب باز، مراحل اجرایی، نکات مهم پساعملیاتی و اهمیت این فرایند جراحی در بهبود وضعیت بیماران قلبی خواهیم پرداخت. امیدواریم که این اطلاعات به شما کمک کند تا درک بهتری از عمل قلب باز و اهمیت آن در حفظ سلامتی قلب و عروق خود پیدا کنید.

برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.

عمل قلب باز چیست؟

عمل قلب باز یک جراحی قلب است که در آن قفسه سینه باز می‌شود و قلب برای دسترسی به عروق و ستون فعالیت‌های عروقی توقف می‌یابد. این جراحی برای تعمیرات و ترمیم‌های حیاتی در قلب، مانند جراحی عروق کرونر یا تعویض سوپاپ قلب، انجام می‌شود.

در عمل قلب باز، پزشکان متخصص قلب و عروق به طور دقیق و دقیق به قلب و عروق آن دسترسی دارند و مشکلات موجود را تشخیص می‌دهند و رفع می‌کنند. این جراحی معمولاً در موارد جدی مانند بلاک کردن عروق قلبی یا آسیب جدی به عضله قلب انجام می‌شود.

عمل قلب باز یکی از جراحی‌های پیشرفته و حساس است که نیازمند تیم پزشکی متخصص و تجهیزات پزشکی پیشرفته است. این جراحی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا قلب به عنوان مرکز اصلی گردش خون و عملکرد اصلی بدن، نیاز به عملکرد صحیح و سالم دارد.

عمل قلب باز به چند شاخه تقسیم می شود؟

عمل قلب باز به شاخه‌های زیر تقسیم می‌شود:

عمل قلب باز به چند شاخه تقسیم می شود؟

جراحی بای پس قلب

جراحی Bypass قلب، به طور رسمی به عنوان جراحی Bypass عروق کرونر یا CABG شناخته می‌شود. در این جراحی، بخشی از عروق کرونر که بسیار بلاک شده یا بسته شده است، با استفاده از عروق سالم از سایر قسمت‌های بدن بای‌پس داده می‌شود. این عمل جراحی به قلب کمک می‌کند تا خون به صورت بهتری به عضله قلب رسیده و عملکرد قلب بهبود یابد.

عمل جراحی CABG معمولاً برای درمان بلاک شدگی عروق کرونر و کاهش خطر حملات قلبی و عارضه‌های جدی دیگر قلبی انجام می‌شود. این جراحی پیچیده و حساسی است که نیازمند تیم پزشکی متخصص و تجهیزات پزشکی پیشرفته است.

اگر بیمار به علت بلاک شدگی شدید عروق کرونر به مشکلات قلبی مبتلا شده است، پزشک ممکن است عمل جراحی CABG را توصیه کند تا بهبود وضعیت قلبی بیمار را تضمین کند.

ترمیم و تعویض دریچه های قلب

در این روش از جراحی قلب باز، از دریچه‌های مصنوعی و جایگزین استفاده می‌شود. اگر دریچه‌های قلب بیمار آسیب دیده باشند، آن‌ها را با دریچه‌های مصنوعی، جایگزین می‌کنند.

ترمیم آنوریسم

به برآمدگی (بالون شدگی) دیوارۀ رگ‌های خونرسان اصلی یا شریان‌ها و سیاهرگ‌ها، آنوریسم می‌گویند. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که بخشی از دیوارۀ سرخرگ یا سیاهرگ، تضعیف شود. برای جبران این آسیب، از جراحی قلب باز استفاده می‌کنند و بخش آسیب دیده یا آنوریسم را ترمیم می‌کنند.

اصلاح ناهنجاری های مادرزادی قلب

گاهی برخی از انسان‌ها با ناهنجاری‌های مادرزادی قلبی متولد می‌شوند. برای درمان و ترمیم این ناهنجاری‌های مادرزادی از جراحی قلب باز کمک می‌گیرند.

جراحان قلب بعد از اتمام جراحی‌ها و ترمیم‌های ضروری، به مرور بیمار را از دستگاه بای پس قلبی ریوی جدا می‌کنند. با این کار، قلب و دستگاه گردش خون، کار طبیعی خود را از سر می‌گیرند. اما این کار پس از اطمینان گروه جراحی از کارکرد درست همه بخش‌های درگیر در روند جراحی انجام می‌شود. در پایان، همه شکاف‌های ایجاد شده، بخیه و برش‌ها بسته می‌شوند.

باید در نظر داشت که جراحی قلب باز به عنوان یک جراحی عمده و ریسک‌دار، طبقه بندی می‌شود و با ریسک‌ها و خطرهای این نوع از جراحی‌ها نیز همراه است. خطرهای بیهوشی و عوارض آن، خونریزی، عفونت، آسیب احتمالی به بافت‌ها و اعضای پیرامونی، هر عمل قلب باز را به یک عمل پرتنش تبدیل می‌کنند. به همین جهت هم تیم جراحی، همه پیش‌بینی‌ها و اقدامات پیشگیرانه را انجام داده یا در نظر می‌گیرد تا ریسک عمل جراحی قلب باز را به حداقل برساند.

برای مطالعه بیشتر:

جراحی قلب باز در چه زمان هایی ضرورت پیدا می کند؟

جراحی قلب باز، بسته به تشخیص پزشک متخصص قلب و همچنین نوع بیماری قلب و شدت آن، انجام می‌شود. برخی از متداول‌ترین دلایل انجام عمل جراحی قلب باز به قرار زیرند:

جراحی قلب باز در چه زمان هایی ضرورت پیدا می کند؟

  • بیماری سرخرگ کرونری: این نوع جراحی زمانی ضرورت پیدا می‌کند که سرخرگ‌های کرونری، تنگ یا بسته شوند. در این وضعیت ماهیچه‌های قلب از خون و اکسیژن کافی محروم می‌شوند. در نتیجه خونرسانی با اختلال روبرو می‌شود. برای درمان این مشکل قلبی و بهبود سیستم گردش خون، از عمل CABG یا عمل جراحی بای پس قلب کمک می‌گیرند.
  • اختلالات و بیماری‌های دریچه قلب: چنین وضعیتی زمانی پیش می‌آید که دریچه‌های قلب آسیب ببینند. این آسیب ممکن است خود را به صورت باریک شدن دریچه (تنگی دریچه قلب) نشان دهد. در این وضعیت، دریچه به خوبی باز نمی‌شود. در حالت دیگر، ممکن است که دریچه به خوبی بسته نشود و در نتیجه خون به بیرون آن نشت پیدا کند. در چنین وضعیت‌هایی از جراحی قلب باز برای ترمیم یا تعویض دریچه‌ها بهره برده می‌شود.
  • ناهنجاری مادرزادی قلب: این نوع جراحی به پیچیدگی ناهنجاری قلبی بستگی دارد. انسان‌هایی که با این ناهنجاری ساختاری پا به جهان می‌گذارند، بسته به نوع ناهنجاری‌شان، در یکی از سه بازۀ نوزادی، کودکی یا بزرگسالی به جراحی ترمیمی و اصلاحی نیاز پیدا می‌کنند.
  • ترمیم آنوریسم: این جراحی به وضعیت آنوریسم بستگی دارد. اگر آنوریسم در سرخرگ‌های اصلی خونرسان یا شریان‌ها رخ داده باشد، برای درمان آن به جراحی ترمیمی نیاز پیدا می‌شود.
  • پیوند قلب: زمانی که همه درمان‌های دارویی و دیگر شکل‌های جراحی سودمند نباشند، تنها راه ممکن برای نجات بیمار، پیوند قلب است.

تشخیص اینکه بیمار به جراحی قلب باز نیاز دارد یا خیر به عهده تیمی از متخصصان بهداشت و سلامت است. این تیم بر پایۀ گزارشی که بیمار از حالت‌ها و نشانه‌های خود می‌دهد، نتایج تست‌های شناسایی بیماری (مانند آنژیوگرافی)، وضعیت سلامت عمومی و مقایسه مزیت‌های بالقوه جراحی با خطرها و ریسک‌های احتمالی آن، تصمیم می‌گیرد که بیمار به جراحی نیاز دارد یا خیر.

کسانی که احتمال دارد به جراحی قلب باز نیاز یابند باید با متخصصان بهداشت و سلامت خود درباره زمان و دلایل نیاز خود به این نوع عمل گفتگو کنند. این متخصصان می‌توانند تصویر دقیقی از بیماری آنان ترسیم کنند و اطلاعات باارزشی را در اختیارشان قرار دهند.

خطرها و ریسک های جراحی قلب باز

همانطور که گفتیم جراحی قلب باز یک روش جراحی عمده است و مانند همه جراحی‌های پر ریسک، خطرهای ویژه خود را به همراه دارد. با این حال باید این اطمینان را هم داد که پیشرفت فن‌آوری پزشکی و روش‌های جراحی از میزان این خطرها به نحو معناداری کاسته است. برخی از خطرات و عوارضی که این نوع جراحی را همراهی می‌کنند از قرار زیرند:

  • عفونت: همیشه این خطر وجود دارد که برش‌هایی که تیغ جراح به جا می‌گذارد، عفونت کنند. این عفونت می‌تواند در محل برش‌ها یا حتی در فضای حفره مانند قفسه سینه ایجاد شود.
  • خونریزی: خونریزی تنها به زمان جراحی محدود نمی‌شود. پس از جراحی هم خطر خونریزی بیمار را تهدید می‌کند. ممکن است که خونریزی بیش از حد، تیم جراحی را وادار کند که به بیمار خون و فرآورده‌های خونی تزریق کنند.
  • لخته شدن خون: لخته شدن خون هم در حین جراحی، زندگی بیمار را تهدید می‌کند و هم در مقطع پس از جراحی ممکن است رخ دهد. لخته‌های خونی می‌تواند عوارض وخیمی مانند سکته مغزی یا DVT (ترومبوز وریدی عمقی) را در پی داشته باشد.
  • آب آوردگی یا تجمع مایعات: آب آوردگی می‌تواند در فضای پیرامونی ریه‌ها (افیوژن پلورال یا آب آوردن شش‌ها) یا در آب‌شامه یا پوشش قلب (افیوژن پریکارد یا آب آوردن قلب) رخ دهد. این رخدادها ممکن است پس از عمل جراحی قلب باز برای بیمار اتفاق بیفتند.
  • آریتمی قلب: زمانی که تپش‌های قلب، ریتم طبیعی خود را از دست بدهند، به آن آریتمی قلب می‌گویند. شکل‌هایی از آریتمی مانند فیبریلاسیون دهلیزی، ممکن است پس از عمل جراحی قلب باز رخ دهند.
  • ذات الریه: دستگاه تنفس مصنوعی یا ونتیلاتور در طول عمل، کارکرد شش‌ها را پایین می‌آورد. این وضعیت می‌تواند پس از عمل، بیمار را با خطر ابتلا به ذات الریه، مواجه کند.
  • اختلالات کلیوی: وقفه‌ها و اختلال‌هایی که موقتاً در سیستم گردش خون به هنگام عمل ایجاد می‌شود، در کارکرد کلیه‌ها اختلال پدید می‌آورد. این اختلال می‌تواند در حین عمل یا پس از آن، رخ دهد.
  • سکته: سکته به عنوان یک عارضه پس از عمل به ندرت رخ می‌دهد؛ اما نباید آن را از نظر دور داشت. علت آن هم ممکن است به لخته شدن خون و حرکت لخته‌ها در رگ‌های خونی برگردد.

البته باید به یاد داشت که این فهرست، همه خطرهای ممکن را در خود جای داده است. همه کسانی که جراحی قلب باز را تجربه می‌کنند، همۀ این عوارض را تجربه نمی‌کنند. متخصصان بهداشت و سلامتی، همه شرایط را محاسبه کرده و برای آن آماده می‌شوند تا ریسک عمل را به پایین‌ترین حد خود برسانند. گفتگوی بیمار با تیم متخصصان بهداشت و سلامتی تصویر روشنی از عمل جراحی قلب باز و خطرهای احتمالی آن  با توجه به شرایط خاصی که بیمار دارد به وی می‌دهد.

برای مشاوره آنلاین یا حضوری با ایران قلب در ارتباط باشید.

چگونه باید خود را برای عمل قلب باز آماده کنیم؟

آمادگی برای جراحی قلب باز به چندین مرحله تقسیم می‌شود. همه این مراحل به این دلیل وضع شده‌اند تا بیمار به بهترین دستاورد یعنی بازیابی سلامت خود دست پیدا کند. این مراحل را می‌توان به صورت چند دستورالعمل کلی درآورد:

  1. ارزیابی پزشکی: قبل از عمل جراحی، تیم متخصصان بهداشت و سلامتی باید ارزیابی کاملی از وضعیت سلامتی شما به عمل آورد. این ارزیابی شامل مواردی مانند معاینه‌های پزشکی، آزمایش خون، عکس برداری و دیگر آزمایش‌ها و تشخیص‌ها می‌شود.
  2. اطلاعات دارویی: تیم پزشکی خود را از همه داروهایی که مصرف می‌کنید، آگاه کنید. این اطلاعات شامل همه داروهای تجویز شده و نسخه‌ای، داروهای بدون نسخه و مکمل‌ها می‌شود. ممکن است تیم پزشکی برخی از داروها را موقتاً قطع کرده و زمان و کمیت مصرف برخی دیگر از داروها را از نو تنظیم کند.
  3. نکشیدن سیگار: سیگار، ریسک عمل و عوارض پیش‌بینی نشده آن را هنگام عمل جراحی و پس از آن، افزایش می‌دهد.
  4. تغییر در سبک زندگی: اگر عملی در پیش دارید یا آن را پشت سر گذاشته‌اید، اتخاذ زندگی سالم، ضریب سلامت شما را افزایش می‌دهد. عادت‌های سالمی مانند ورزش منظم (البته در صورتی که پزشک یا تیم پزشکی‌تان موافقت کنند)، نظام غذایی سرشار از میوه و سبزیجات و صد البته متوازن، یادگیری مهارت‌های مدیریت اضطراب و استرس، ریتم بهبودی شما را تندتر می‌کنند.
  5. به دستورالعمل های پیش از عمل حتما عمل کنید: مسلماً تیم پزشکی شما، دستورالعمل‌هایی را برای مرحله آماده‌سازی تدوین می‌کنند. حتماً به همه این دستورالعمل‌ها دقت کنید. مثلاً غذا خوردن یا نخوردن پیش از عمل جراحی و شیوه پاکسازی روده و همچنین نحوه آماده سازی و مراقبت از محلی از پوست که برش‌ها بر آن صورت می‌گیرند، می‌تواند در موفقیت یا عدم موفقیت عمل جراحی تاثیرگذار باشد.
  6. به خانواده و دوستان خود خبر دهید: شما برای دوران پس از عمل به مراقبت و کمک نیاز دارید. حمایت عاطفی و همچنین عملی آنها در دوره بهبودی، و در مرحله ترخیص از بیمارستان خیلی مهم است.
  7. سوال کنید: از پرسیدن نترسید. همه نگرانی‌ها و تردیدهای خود را درباره عمل جراحی یا دوران نقاهت با تیم پزشکی خود در میان بگذارید.

عمل به تک تک این دستورالعمل‌ها ضروری است. دستورالعمل‌های تیم پزشکی شما را برای یک عمل جراحی موفق آماده می‌کنند. پس به تمام آنها گوش دهید. در ضمن توجه داشته باشید که این دستورالعمل‌ها، توصیه‌هایی کلی هستند. مسلماً تیم پزشکی، بسته به شرایط شما و نوع بیماری‌تان، بسته‌ای از توصیه‌ها و دستورالعمل‌های شخصی را برای شما در نظر می‌گیرند.

بعد از عمل قلب باز چه اتفاقی رخ می دهد؟

بعد از عمل جراحی قلب باز، شما به بخش مراقبت‌های ویژه قلبی یا (ICU) منتقل می‌شوید. در این بخش پزشکان متخصص، وضعیت شما را از نزدیک دنبال می‌کنند. با هم اتفاقاتی که در دوران بهبودی و نقاهت رخ می‌دهند را مرور کنیم:

بعد از عمل قلب باز چه اتفاقی رخ می دهد؟

  • مراقبت‌های ویژه: در ابتدای امر، شما را به مانیتورهای متعددی متصل نگه می‌دارند. از طریق این مانیتورها، از تعداد ضربان قلب، فشار خون، سطح اکسیژن و دیگر علائم حیاتی شما لحظه به لحظه مطلع می‌شوند. این داده‌ها به تیم مراقبت و پرستاری اجازه می‌دهد تا روند بهبودی‌تان را از نزدیک دنبال کنند.
  • ونتیلاتور: این امکان همیشه وجود دارد که پس از عمل جراحی قلب باز، نتوانید به طور طبیعی تنفس کنید. بنابراین بلافاصله بعد از عمل، به ونتیلاتور وصل خواهید شد تا با کمک آن، اکسیژن کافی به قلب و شش‌ها برسد.
  • مهار درد: درد پس از عمل جراحی طبیعی است. برای مدیریت و مهار این درد، ممکن است از دارو یا روش‌های جایگزینی مانند بی حسی اپیدورال استفاده شود. هدف این است که درد شما در مراحل اولیه بهبودی، به کمترین حد خود برسد.
  • آماده‌سازی تدریجی: اگر وضعیت سلامتی شما بنا به تشخیص تیم پزشکی به ثباتی نسبی رسید، شما تشویق می‌شوید که با کمک پرستاران یا همراهان، در محیط بخش، قدم زدن را شروع کنید. ممکن است در این مرحله، فیزیوتراپی نیز توسط تیم پزشکی توصیه شود.
  • تعادل مایعات و داروها: میزان مصرف داروها و مایعات و میزان دفع آنها به دقت بررسی می‌شود. در صورتی که روند بهبودی شما بر اساس داده‌های بالینی به تجویزهای تازه نیاز داشته باشد، دستورالعمل‌های جدیدی برای شما تدوین می‌شوند. در این مقطع هر نوع تجویزی بر اساس سابقه پزشکی بیمار و بیماری‌های زمینه‌ای وی تنظیم می‌شود.
  • مراقبت پزشکی از زخم ها: در طول مدت بستری شدن شما، تیم پزشکی از برش¬هایی که در طول جراحی ایجاد شده‌اند به دقت مراقبت می‌کند. این نظارت مستمر و مراقبت‌های پزشکی برای جلوگیری از عفونت زخم‌ها صورت می‌گیرد.
  • خود مراقبتی و مدیریت دوران نقاهت: اگر طبق تشخیص تیم پزشکی به خانه رفتید، قطعاً دستورالعمل‌هایی درباره خود مراقبتی دریافت خواهید کرد. این دستورالعمل‌ها شامل خود پرستاری و مراقبت از زخم‌ها، برنامه مصرف روزانه داروها، برنامه غذایی و مجموعه‌ای از ممنوعیت‌ها خواهد بود. ممنوعیت‌ها به شما خواهند آموخت که چه کارهایی تا زمان بازگشت به جامعه، محیط کاری و فعالیت‌های روزانه برای شما مضر است.

زمان بستری شدن در بیمارستان بسته به افراد و شرایط و نوع بیماری آنها متفاوت است. عواملی مانند وضعیت سلامتی پیش از عمل جراحی و نوع عمل و روش‌های استفاده شده در آن، در تعیین این زمانبندی موثر است؛ با این حال زمان بستری شدن عموما از یک روز تا یک هفته متغیر است.

طول عمر بعد از عمل قلب باز

طول عمر بعد از عمل قلب باز بسته به عوامل مختلفی است که شامل وضعیت اولیه قلبی بیمار، عوارض جانبی پس از عمل، رژیم غذایی و سبک زندگی پس از جراحی، داروهای مصرفی و مراقبت‌های پساجراحی می‌شود.

اگر عمل قلب باز با موفقیت انجام شود و بیمار پس از آن به توصیه‌های پزشکی پایبند باشد، می‌تواند طول عمر بیشتری داشته باشد. بر اساس تحقیقات، بسیاری از بیماران پس از عمل قلب باز موفق به ادامه زندگی سالم و فعال می‌شوند.

به علاوه، ارتقاء سبک زندگی، انجام فعالیت‌های ورزشی منظم و مواظبت از سلامت روانی و روحی نیز می‌تواند به افزایش طول عمر پس از عمل قلب باز کمک کند.

مهمترین نکته این است که بیماران باید پس از عمل قلب باز با پزشک خود همکاری کرده و توصیه‌ها و دستورات او را رعایت کنند تا از بهترین نتیجه و طول عمر ممکن برخوردار شوند.

بالا رفتن از پله بعد از عمل قلب باز

بالا رفتن از پله بعد از عمل قلب باز ممکن است یکی از فعالیت‌هایی باشد که نیاز به توجه ویژه و مراقبت دارد. پس از عمل قلب باز، بیماران باید به توصیه‌های پزشک معالج خود در مورد فعالیت‌های جسمانی پیروی کنند.

در اکثر موارد، پزشکان توصیه می‌کنند که بیماران بعد از عمل قلب باز فعالیت‌های فیزیکی خفیف و تدریجی انجام دهند. بنابراین، بالا رفتن از پله نیز باید به صورت تدریجی و با توجه به توانایی و وضعیت بیمار انجام شود.

مهمترین نکته این است که بیماران باید به توصیه‌های پزشک خود پایبند باشند و از انجام فعالیت‌های سنگین و زیاد خودداری کنند تا احتمال هرگونه مشکلی پس از عمل قلب باز کاهش یابد. در صورتی که بیمار احساس هر گونه ناراحتی یا علائم نامطلوب در هنگام بالا رفتن از پله داشت، باید فوراً به پزشک معالج خود اطلاع دهد.

بی قراری بعد از عمل قلب باز

بی قراری یا اضطراب پس از عمل قلب باز امری طبیعی است که بسیاری از بیماران پس از این نوع عمل جراحی تجربه می‌کنند. عوامل مختلفی می‌توانند منجر به بی قراری بیماران پس از عمل قلب باز شوند، از جمله:

- استرس و نگرانی ناشی از عمل جراحی و تغییراتی که در بدن بعد از جراحی رخ می‌دهد.
- عوارض جانبی ممکن از عمل جراحی و داروهای مصرفی.
- تغییرات در سبک زندگی و تغییرات روانی پس از تجربه یک عمل جراحی انجام شده روی قلب.

برای مدیریت بی قراری پس از عمل قلب باز، ممکن است پزشک معالج به بیمار مشاوره روانشناسی یا توصیه‌های روان‌شناسی دهد. همچنین، انجام فیزیوتراپی و برنامه‌های توانبخشی نیز می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند.

مهمترین نکته این است که بیماران باید با پزشک خود در مورد هر گونه نگرانی یا بی قراری بعد از عمل قلب باز صحبت کنند تا برنامه‌های مناسب برای مدیریت این وضعیت تعیین شود.

بعد از عمل قلب باز چند روز بستری می‌شویم؟

مدت زمان بستری بعد از عمل قلب باز نیز بسته به وضعیت بالینی و پیشرفت بیمار متغیر است. اما به طور معمول، بیماران پس از عمل قلب باز حدوداً 5 تا 7 روز در بیمارستان بستری می‌شوند.

در این مدت، تیم پزشکی مراقبت‌های ویژه و تیم درمانی به بیمار نظارت و مراقبت دقیق ارائه می‌دهند تا از بهبود وضعیت بیمار اطمینان حاصل شود. همچنین، فیزیوتراپیست‌ها نیز ممکن است در این دوره برای کمک به بازگشت به عملکرد طبیعی بیمار درمانی انجام دهند.

پس از ترخیص از بیمارستان، بیمار ممکن است به مرکز درمانی یا خانه بازگردد، ولی نیاز به مراقبت‌های تکمیلی و توجه ویژه به وضعیت قلبی خود دارد. این برنامه مراقبتی پس از ترخیص توسط پزشک معالج تعیین می‌شود تا از بهبود کامل و سلامتی بیمار اطمینان حاصل شود.

مدت زمان بیهوشی بعد از عمل قلب باز

مدت زمان بیهوشی بعد از عمل قلب باز بستگی به نوع عمل جراحی، وضعیت بیمار و عوامل دیگر دارد. عموماً بیماران پس از عمل قلب باز برای چند ساعت در واحد مراقبت‌های ویژه بیهوشی (ICU) قرار می‌گیرند تا از نظرات پزشکی نظارت شوند.

مدت زمان بیهوشی بعد از عمل قلب باز ممکن است تا چند ساعت یا حتی چند روز طول بکشد، به طوری که پزشک معالج و تیم پزشکی مراقبت‌های ویژه بر اساس وضعیت بالینی بیمار تصمیم می‌گیرند که زمان مناسبی برای بیهوشی و خروج از وضعیت بیهوشی است.

بعد از اتمام مرحله بیهوشی، بیمار به آرامی از بیهوشی خارج می‌شود و پس از آگاهی از وضعیت و احتیاجاتش به مراقبت‌های ویژه بیهوشی منتقل می‌شود. در این مرحله، تیم پزشکی مراقبت‌های ویژه بیمار را نظارت می‌کند تا از بهبود وضعیت بیمار اطمینان حاصل شود.

مدت بستن کمربند بعد از عمل قلب باز

پس از انجام عمل قلب باز، مدت زمان بسته نگه داشتن کمربند به عهده پزشک معالج و وضعیت بالینی بیمار است. عموماً پس از جراحی قلب باز، بیمار برای جلوگیری از خروج ناگهانی خون از جراحی و حفظ فشار خون مناسب، به مدت حدود 24 تا 48 ساعت بسته نگه داشته می‌شود.

بستن کمربند پس از عمل قلب باز به منظور کاهش خطر عوارض مرتبط با جراحی انجام می‌شود. این اقدام در کنار داروهای ضد التهاب و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشک، به بهبود سریع‌تر و موثرتر بیمار کمک می‌کند.

بهتر است بیماران پس از عمل قلب باز توصیهات پزشک خود را رعایت کرده و از نظرات و دستورات پزشکی برای بهبود سلامتی و پیشرفت موفقت‌آمیز در فرآیند بهبودی پیروی کنند.

مراقبت های بعد از عمل قلب باز در منزل

مراقبت‌های بعد از عمل قلب باز در منزل بسیار مهم هستند تا بهبودی شما پس از جراحی به خوبی صورت بگیرد. در ادامه، چند نکته مهم درباره مراقبت‌های بعد از عمل قلب باز در منزل را برای شما توضیح خواهیم داد:

مراقبت های بعد از عمل قلب باز در منزل

  1. رعایت دستورات پزشک: رعایت دقیق دستورات پزشک بسیار اهمیت دارد. این شامل مصرف داروها به موقع، تغییرات در رژیم غذایی، و محدودیت فعالیت فیزیکی می شود. برای بهبودی سریعتر، حتماً دستورات پزشک را رعایت کنید.
  2. تغذیه سالم: رژیم غذایی سالم و مناسب برای بهبودی بعد از عمل قلب باز بسیار مهم است. مصرف مواد غذایی پر از مواد مغذی مانند میوه ها، سبزیجات، ماهی، گوشت سفید و محدودیت مصرف مواد غذایی حاوی چربی اشباع و نمک مفید است.
  3. مراقبت از جراحی: برای جلوگیری از عفونت و ترشحات زائد، باید منطقه جراحی را به طور منظم تمیز و خشک نگه دارید. دستورات پزشک در مورد تعویض بانداژ و شستشوی منطقه جراحی را رعایت کنید.
  4. فعالیت و استراحت مناسب: فعالیت های ورزشی سنگین را به مدت زمان معین پس از عمل قلب باز اجرا نکنید. اما، به تمرینات تنفسی، پیاده روی ملایم و تمرینات فیزیکی ملایم زمان بدهید. همچنین، استراحت کافی برای بهبودی قلبی و جسمی بسیار مهم است.
  5. پشتیبانی روانی: پس از عمل قلب باز، ممکن است با تغییرات روانی روبرو شوید. حمایت خانواده و دوستان، مشاوره روانی و شرکت در گروه های پشتیبانی می تواند به شما در مقابله با این تغییرات کمک کند.

همچنین، بهتر است در صورت بروز هرگونه علائم نگران کننده مانند درد شدید، تنگی نفس، تغییرات ضربان قلب و خونریزی غیرطبیعی، به پزشک خود اطلاع دهید. ایشان بهترین راهنمایی را برای شما خواهند داشت.

درمان واریس برای همیشه – دکتر احمد تشکری بهشتی

عمل قلب باز برای درمان چه بیماری هایی استفاده می شود؟

عمل قلب باز می‌تواند برای درمان موارد زیر انجام شود:

  1. بایپَس عروق قلبی: در صورت بستن عروق کرونر قلبی که خون را به عضله قلب می‌رساند، جراحان می‌توانند از راهگذری جدید (بایپَس) برای ایجاد جریان خون به عضله قلب استفاده کنند. در این روش، برخی از عروق دیگری که خون به عضله قلب نمی‌رسانند، با استفاده از عروق سالم یا لوله‌های کامپوزیتی جایگزین می‌شوند.
  2. تعمیر یا جایگزینی سوپاپ قلب: در برخی موارد، سوپاپ‌های قلبی ممکن است ناصحیح عمل کنند یا آسیب ببینند. در این صورت، جراحان می‌توانند سوپاپ قلب را تعمیر یا جایگزین کنند تا بهبود عملکرد قلب را تسهیل کنند.
  3. رفع عیوب ساختاری قلب: برخی از افراد به دنیا می‌آیند با عیوب ساختاری در قلب‌شان که می‌تواند تأثیر منفی بر عملکرد قلب داشته باشد. در این موارد، جراحان می‌توانند عیوب ساختاری را اصلاح کنند تا قلب به طور نرمال عمل کند.
  4. پیوند قلب: در برخی موارد، افرادی که قلبی ضعیف یا ناسازگار دارند، ممکن است نیاز به پیوند قلب داشته باشند. در این روش، قلب سالم یک فرد دیگر (به عنوان مثال، یک نفر که در یک تصادف از دنیا رفته است) به جای قلب مریض جایگزین می‌شود.

همچنین، عمل قلب باز ممکن است برای تعمیر یا جایگزینی عروق، ازاله توده‌های خونی، درمان نارسایی قلبی و دیگر مشکلات قلبی نیز انجام شود. انجام این عمل با همکاری یک تیم جراحی مجرب و در یک محیط بیهوشی کامل انجام می‌شود. همچنین، پس از عمل قلب باز، فرآیند بازیابی و توجه به توصیه‌های پزشک بسیار اهمیت دارد.

برای مطالعه بیشتر:


دیدگاه ها

عضویت در خبرنامه

برای اطلاع از آخرید اخبار و رویداد ها ، عضو خبرنامه ما شوید.

یک شماره تماس صحیح وارد کنید.